Συμπτώσεις: Σε Ελλάδα και Ιρλανδία τα μεγαλύτερα ανεξερεύνητα ενεργειακά πεδία της Ευρώπης

Πόσο σύμπτωση μπορεί να είναι το γεγονός ότι οι δύο χώρες για τις οποίες υπάρχουν ισχυρότατες ενδείξεις ότι κρύβουν τα μεγαλύτερα μη αξιοποιημένα ενεργειακά κοιτάσματα στην Ευρώπη στην Ελλάδα και στην Ιρλανδία, ξαφνικά τέθηκαν υπό καθεστώς διεθνούς οικονομικής κατοχής; Το defencenet.gr αποκαλύπτει κάτι που ελάχιστοι γνωρίζουν: Η Ιρλανδία μία χώρα των 4,5 εκατ ανθρώπων έχει ένα τεράστιο χρέος που κινδυνεύει να τινάξει την οικονομία της χώρας στον αέρα αλλά την ίδια στιγμή και σε χρόνο ανύποπτο, (16 Ιουνίου 2010) ο υπουργός Επικρατείας της Ιρλανδίας Conor Lenihan ανακοίνωνε την ύπαρξη 10 δισ. βαρελιών πετρελαίου και φυσικού αερίου στη χώρα στα νερά της Ιρλανδίας.

Η κίνηση αυτή με τον τίτλο «2011 Atlantic Margin Licensing Round» θα ανοίξει για δύο χρόνια το δρόμο σε εταιρείες που επιθυμούν την διεξαγωγή ερευνών στα νερά της Ιρλανδίας όπου σύμφωνα με εκτιμήσεις υπάρχουν τα ενεργειακά αποθέματα που υπάρχουν στις περιοχές αυτές αντιστοιχούν σε 10 δισ. βαρέλια πετρελαίου (πετρέλαιο κσι φυσικό αέριο).

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην ιστοσελίδα του ιρλανδικού υπουργείου Επικοινωνιών, Ενέργειας και Φυσικών Πόρων «Yet, it is estimated that the area is likely to be rich in petroleum reserves. There are potential reserves of 10 billion barrels of oil equivalent (oil or gas) in the Irish Atlantic Margin».

Συμπληρώνοντας ο υπουργός δήλωσε ότι αναμένει αρκετές και αξιόλογες αιτήσεις για έρευνα όταν ο διαγωγνισμός αυτός λήξει στις 31 Μαίου του 2011. (Minister Lenihan said “I believe that offering Licensing Options, on the basis I have outlined, will attract an increased interest in exploration offshore Ireland and I look forward to the receipt of a good number of quality applications when the Round closes on the 31st of May of next year”). (http://www.dcenr.gov.ie/Natural/Petroleum+Affairs+Division/2011+Atlantic+Margin+Licensing+Round.htm)

Τώρα πώς γίνεται τόσο η Ελλάδα όσο και η Ιρλανδία που από τα υπάρχοντα στοιχεία φαίνονται να έχουν τεράστιους ανεκμετάλλευτους ενεργειακούς πόρους να αντιμετωπίζουν είτε το φάσμα της χρεοκοπίας είτε του δανεισμού με την υποθήκευση των περιουσιακών τους στοιχείων ως κράτη είναι ένα καλό ερώτημα. Πάντως τυχαίο μάλλον δύσκολο φαίνεται να είναι.

Δείτε εδώ χάρτη της ιρλανδικής κυβέρνησης στον οποίο αποτυπώνονται οι θαλασσιες περιοχές στην Atlantic Margin προκειμένου οι ενδιαφερόμενοι να πραγματοποιήσουν ερευνα για πιθανούς ενεργειακούς πόρους.

defencenet

το ειδαμε εδώ 

Κυβέρνηση: "Προχωράμε άμεσα σε έρευνες για πετρέλαιο, αρχικά στο Ιόνιο"

"Υπάρχει αμεσότατη ανάγκη να προχωρήσουμε, ιδιαίτερα στην περιοχή του Ιονίου και της Δυτικής Ελλάδας, στον εμπλουτισμό των ερευνητικών δεδομένων που υπάρχουν. Διότι τα στοιχεία είναι αρκετά αισιόδοξα ότι μπορούμε να έχουμε πολύ θετικά αποτελέσματα". Τα παραπάνω δεν ειπώθηκαν ούτε σε εκπομπή του Κώστα Χαρδαβέλλα, ούτε γράφτηκαν στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ (και οι δύο είχαν δεχθεί σκληρή κριτική την περασμένη άνοξη όταν άνοιξαν τον φάκελο "Πετρέλαια στην Ελλάδα"). Ειπώθηκαν πριν λίγο στην Βουλή από τον υφυπουργό ΠΕΚΑ Γιάννη Μανιάτη, ο οποίος ταυτοχρόνως προανήγγειλλε την κατάθεση νομοσχεδίου, μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου το αργότερο, με το οποίο θα ιδρύεται Εθνικός Φορέας Έρευνας Υδρογονανθράκων. Υπολογίζεται ότι μέσα σε ένα χρόνο θα έχει δώσει τις πρώτες άδειες έρευνας και συνεκμετάλλευσης υδρογονανθράκων. Ο Φορέας θα προκηρύξει δημόσιους διαγωνισμούς ώστε να γίνουν έρευνες στη χώρα και στο βαθμό που αυτές αποδειχθούν θετικές στη συνέχεια θα προχωρήσει η αξιοποίηση και εκμετάλλευση κοιτασμάτων είτε πετρελαίου, είτε φυσικού αερίου.

Απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή του ΛΑΟΣ, Κ. Βελόπουλου σχετικά με τα κοιτάσματα πετρελαίου στο Ιόνιο Πέλαγος και αλλού, ο κ. Μανιάτης παρότι ξεκαθάρισε ότι δεν θα τοποθετηθεί για το που και πόσο πρέπει να προχωρήσουν οι έρευνες - καθώς πρόκειται για ένα πολύ σύνθετο θέμα.
Ο ερωτών βουλευτής από την πλευρά του είπε πως η Ελλάδα βρίθει πετρελαίων σε τέτοιο βαθμό ώστε η αξιοποίηση του ορυκτού της πλούτου να αποσβέσει το δημόσιο χρέος της χώρας κι όμως ουδέποτε οι κυβερνήσεις διαχρονικά ασχολήθηκαν με το τόσο σοβαρό αυτό θέμα αν και τόνισε πως το ΥΠΕΚΑ έχει κάνει σημαντικά βήματα.Στο μεταξύ, σύμφωνα με νεότερες δηλώσεις του τεχνικού συνεργάτη των ΕΛΠΕ, Κωνοφάγου «Μεγάλες και σοβαρές εταιρίες της Αμερικής έχουν εκπονήσει μελέτες που δείχνουν ότι στο τρίγωνο Αιγύπτου-Κρήτης- Λιβύης έχουν εντοπιστεί 16 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου» ενώ ο ίδιος συμπληρώνει ότι "η Ελλάδα θα πρέπει να τακτοποιήσει την οικονομική της ζώνη (ΑΟΖ) όπως έκανε η Κύπρος που για τα επόμενα 100 χρόνια θα λύσει το πρόβλημά της".

 

Πηγή

Απόρρητο έγγραφο με τίτλο “Απεικόνιση των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο” αποκαλύπτει τις τουρκικές απαιτήσεις για ΑΟΖ, υφαλοκρηπίδα και Καστελόριζο – Οι Ελληνικές θέσεις και τα σοβαρά λάθη της Αθήνας

Του Σταύρου Λυγερού/Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου - Απόρρητο έγγραφο με τίτλο “Απεικόνιση των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο” αποκαλύπτει τις τουρκικές απαιτήσεις για ΑΟΖ, υφαλοκρηπίδα και Καστελόριζο – Οι Ελληνικές θέσεις και τα σοβαρά λάθη της Αθήνας. Σε πολύ πιο προχωρημένο στάδιο απ’οτι αναγνωρίζει δημοσίως η κυβέρνηση Παπανδρέου βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις Ελλάδας-Τουρκίας για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από πρόσφατο (1η Νοεμβρίου) της Δ1 Διεύθυνσης του Υπουργείου Εξωτερικών (ΟΗΕ, Διεθνείς Οργανισμοί και Διασκέψεις) τα κυριότερα αποσπάσματα του οποίου δημοσιεύει σήμερα ο “Κόσμος του Επενδυτή”.

Το έγγραφο με τίτλο “Απεικόνιση των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο” έχει αποδέκτη τον Α΄ Γενικό Διευθυντή (αρμόδιος για τις Πολιτικές Υποθέσεις) κ.Τρύφωνα Παρασκευόπουλο και κοινοποιείται στο γραφείο του υπουργού κ. Δημήτρη Δρούτσα. Συντάχθηκε για να απαντήσει σε ερωτήματα που έχουν εγερθεί στην πορεία των ελληνοτουρκικών διερευνητικών επαφών γεγονός πού επιτρέπει την εξαγωγή συμπερασμάτων για τη βάση και το περιεχόμενο των διμερών διαπραγματεύσεων. Η πρώτη αποκάλυψη είναι ότι η τουρκική πλευρά απαιτεί η διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο να είναι ξεχωριστή από τη διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου. Δεν πρόκειται για διαδικαστικό ζήτημα. Ουσιαστικά, η Άγκυρα επιχειρεί να αποσυνδέσει το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου από τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα και να το εμφανίσει σαν αποκομμένες νησίδες, οι οποίες επικάθονται σε τουρκική υφαλοκρηπίδα, προκειμένου να αμφισβητήσει το νομικό δικαίωμα αυτών των νησιών να εχoυv δική τους υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ).
Ας σημειωθεί ότι η γεωγραφική θέση του Καστελόριζου και της Στρογγύλης επηρεάζει καθοριστικά τα όρια της υφαλοκρηπίδας/ ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο. Για την ακρίβεια (όπως φαίνεται και στον συνημμένο χάρτη), επιτρέπει στην Ελλάδα να διεκδικήσει την εκμετάλλευση μια μεγάλης θαλάσσιας έκτασης, στο υπέδαφος της οποίας υπάρχουν σοβαρότατες ενδείξεις πως βρίσκονται πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου,


Υπηρεσιακό προηγούμενο
Το εν λόγω έγγραφο εκφράζει κατηγορηματική αντίθεση στο ενδεχόμενο ξεχωριστής διαπραγμάτευσης για την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίoυ και της Ανατολικής Μεσογείου. Πηγές που είναι σε θέση να γνωρίζουν ισχυρίζονται ότι η κατηγορηματική αυτή θέση αλλά και μια σειρά ακόμα θέσεις που εκφράζονται στο έγγραφο έχoυv ενοχλήσει τον γενικό διευθυντή Πολιτικών Υποθέσεων και τον γενικό γραμματέα του Υπουργείου Εξωτερικών κ. Ιωάννη-Αλέξιο Ζέππο. Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες, οι δύο ανωτέρω αξιωματούχοι ήθελαν ανεπίσημες απαντήσεις κι όχι μια αναλυτική έγγραφη και τεκμηριωμένη απάντηση, η οποία εκ των πραγμάτων δημιουργεί υπηρεσιακό προηγούμενο. Αυτό δεν θα είχε σημασία εάν η ελληνική πλευρά ήταν αποφασισμένη να απορρίψει κατηγορηματικά την τουρκική απαίτηση για ξεχωριστή διαπραγμάτευση, όπως και άλλες απαιτήσεις. Καλό θα ήταν επ’ αυτού να υπάρξει επίσημη απάντηση από το υπουργείο Εξωτερικών. Από το κείμενο, εμμέσως πλην σαφώς, τεκμαίρεται ότι η όλη διαπραγμάτευση διεξάγεται επί της βασικής διεκδίκησης της Τουρκίας, που είναι η άρνηση αναγνώρισης του δικαιώματος των νησιών να έχουν υφαλοκρηπίδα/ ΑΟΖ. Η Άγκυρα επιδιώκει να επιβάλει ως βάση της διαπραγμάτευσης την αρχή της «ευθυδικίας, η οποία παρακάμπτει τις γενικές αρχές του Δικαίου της Θάλασσας. Το έγγραφο δίνει τεκμηριωμένη απάντηση, επικαλούμενο την υφιστάμενη νομολογία και τις διαφοροποιήσεις που έχουν σημειωθεί στον τρόπο αντιμετώπισης τέτοιων ζητημάτων από το Διεθνές Δικαστήριο.


Το εθνικό συμφέρον
Μεγάλη εντύπωση προξενεί το γεγονός ότι, ενώ η Τουρκία κινητοποιεί κάθε είδους πραγματικό, πολιτικό και νομικό όπλο, μεγιστοποιώντας τις διεκδικήσεις της, n ελληνική πλευρά συμπεριφέρεται με εγκληματική αμέλεια, αν πρόκειται μόνο για αμέλεια. Είναι απολύτως ενδεικτικό ότι δεν έχει περάσει στην ελληνική νομοθεσία τον σύγχρονο ορισμό της υφαλοκρηπίδας, που έχει προκύψει από την Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας. Αν και έχει όχι μόνο εθνικό συμφέρον, αλλά και σχετική συμβατική υποχρέωση, διατηρεί μέχρι σήμερα τον πολύ πιο περιοριστικό ορισμό του 1958, ο οποίος περιορίζει την υφαλοκρηπίδα μέχρι το σημείο που το βάθος φθάνει τα 200 μέτρα. Ας σημειωθεί ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ.Θεόδωρος Πάγκαλος επικαλέσθηκε προσφάτως τον εθνικά ασύμφορο και νομικά ξεπερασμένο αυτόν ορισμό, γεγονός που εκ των πραγμάτων αποδυναμώνει την ελληνική διαπραγματευτική θέση. Μία δεύτερη «αμέλεια» είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει υποβάλει χάρτες με τα υποθετικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ στα αρμόδια όργανα του ΟΗΕ, παρ’ ότι η Υδρογραφική Υπηρεσία του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού έχει ετοιμάσει τέτοιους χάρτες. Έχει υποβάλει μόνο τις συμφωνίες με την Ιταλία και την Αλβανία, οι οποίες αφορούν το Ιόνιο. Είναι αξιοσημείωτο ότι για τις υπόλοιπες θαλάσσιες περιοχές υπάρχουν χάρτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Χάρτες τρίτων χωρών, οι οποίοι απεικονίζουν τα υποθετικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας/ ΑΟΖ, χρησιμοποιώντας την αρχή της μέσης γραμμής. Στο έγγραφο διατυπώνεται η γενική εκτίμηση ότι η πάγια ελληνική θέση είναι νομικά ισχυρή. Το Δίκαιο της Θάλασσας προβλέπει ρητά ότι δεν έχουν δικαίωμα υφαλοκρηπίδας/ ΑΟΖ μόνο οι ακατοίκητοι «βράχοι». Σ’ ορισμένες περιπτώσεις έχει υιοθετηθεί και η αρχή της αναλογικότητας, η οποία περιορίζει την υφαλοκρηπίδα απομονωμένων νησίδων, όταν η εφαρμογή του κανόνα της μέσης γραμμής προκαλεί μεγάλη δυσαναλογία στην κατανομή της υφαλοκρηπίδας μεταξύ μιας νησίδας και του παρακείμενου ηπειρωτικού κράτους. Ήταν στοιχειώδεις η Ελλάδα να εισέλθει σ’ αυτές τις διαπραγματεύσεις, διεκδικώντας όσα της εξασφαλίζει η ευνοϊκότερη ερμηνεία του Δικαίου της Θάλασσας. Αντ’ αυτού, εισήλθε με μειωμένες απαιτήσεις. Γιατί έχει ουσιαστικά αποδεχθεί αιγιαλίτιδα ζώνη πολλαπλού εύρους και όχι 12 μιλίων, όπως της επιτρέπει το διεθνές δίκαιο; Γιατί διαπραγματεύεται περιορισμούς στην υφαλοκρηπίδα/ ΑΟΖ και δεν αφήνει το Διεθνές Δικαστήριο να προσαρμόσει τα όρια, εάν και όπου αυτό κρίνει αναγκαίο;
Ουσιαστικά, έτσι όπως διεξάγεται η διαπραγμάτευση, αφορά μόνο ελληνικά δικαιώματα και οδηγεί, σχεδόν αναπόφευκτα, σε απεμπόληση ενός μέρους τους. Για να έχει νόημα μια τέτοια διαπραγμάτευση, θα έπρεπε να έχει τεθεί ως προκαταρκτικός όρος η εγκατάλειψη εκ μέρους της Τουρκίας της θεωρίας των «γκρίζων ζωνών», με βάση την οποία όχι μόνο αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σ’ έναν απροσδιόριστο αριθμό νησίδων, αλλά και ορισμένες εξ αυτών τις χαρακτηρίζει ρητά τουρκικές (π.χ. το κατοικημένο Aγαθoνήσι). Εάν δεν ακυρωθεί η αμφισβήτηση της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας, είναι εθνικά βλαπτική και πρακτικά αδύνατη η διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών.


Τα καίρια αποσπάσματα του Ντοκουμέντου
Για το Καστελόριζο
«Στο πλαίσιο της oριoθέτησης των θαλάσσιων ζωνών με την Τουρκία, δεν είναι σκόπιμο να γίνεται διάκριση μεταξύ της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου και της υφαλοκρηπίδας της Ανατολικής Μεσογείου, όπως επιδιώκεται από την τουρκική πλευρά … Τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας επί της υφαλοκρηπίδας της Ανατολικής Μεσογείου θα πρέπει να ενταχθούν στη συνολική διαπραγμάτευση (ή δικαστική επίλυση της διαφοράς) με την Τουρκία. Ενδεχόμενη δε αποσπασματική εξέταση της υφαλοκρηπίδας του Καστελόριζου δεν θα είναι προς όφελος της Χώρας … Σε μια τέτοια περίπτωση, είναι σχεδόν βέβαιη η αναγνώριση “μειωμένης επήρειας” στο Καστελόριζο, ενώ θα έχει χαθεί το διαπραγματευτικό χαρτί των χωρικών υδάτων, αλλά και το ενδεχόμενο “συμψηφισμού” με τις διεκδικήσεις μας στο Αιγαίο».

Το ακριτικό Καστελόριζο. (Φωτογραφία του Δημήτρη Μακρινού)

«Το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου, το οποίο αποτελείται συνολικά από 13 νησιά, νησίδες και βράχους, δεν είναι απομονωμένο – γεωγραφικά και διοικητικά ανήκει στα Δωδεκάνησα. Αυτή η πραγματικότητα αποτυπώνεται στην οριοθετική γραμμή του ιταλοτουρκικού Πρακτικού του Δεκεμβρίου του 1932, το οποίο συμπληρώνει την ιταλοτουρκική συμφωνία της Άγκυρας της 4ης Ιανουαρίου 1932, οριοθετώντας τα χωρικά ύδατα της Δωδεκανήσου με τις απέναντι ακτές της Aνατoλίας».
«Για λόγους πρακτικούς, είναι ορθότερο να αντιμετωπίζονται ως ενιαίο σύνολο τα θαλάσσια όρια της Ελλάδας με την Τουρκία από τις εκβολές του Έβρου μέχρι το Καστελόριζο».
«Οσον αφορά τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο, όλο το ανατολικό όριο επηρεάζεται από την νήσο Στρογγυλη του συμπλέγματος του Καστελόριζου … Η Ελλάδα και η Κύπρος θα έχουν κοινά όρια υφαλοκρηπίδας μόνον εάν η οριοθετική γραμμή της ελληνοτουρκικής υφαλοκρηπίδας χαραχθεί με βάση τη μέση γραμμή μεταξύ των τουρκικών ακτών και της νήσου Στρογγύλης.» «Δεδομένης της γενικότητας της διατύπωσης του άρθρου 83 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά και λόγω των διακυμάνσεων της νομολογίας και της αvτίληψης των διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων ότι κάθε υπόθεση αποτελεί ένα unicum, δεν είναι δυνατόν να προβλεφθεί με ακρίβεια η επήρεια που θα απoδoθεί στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου σε ενδεχόμενη δικαστική επίλυση της διαφοράς oριoθέτησης με την Τουρκία».


Αιγιαλίτιδα ζώνη
«Το δικαίωμα στην αιγιαλίτιδα ζώνη υπερισχύει καταρχήν του δικαιώματος σε υφαλοκρηπίδα, έτσι ώστε να μην τίθεται ζήτημα περιορισμού της αιγιαλίτιδας ζώνης λόγω αλληλοεπικάλυψης με την υφαλοκρηπίδα γειτονικού κράτους, όπως υποστηρίζει η Τουρκία» (σ.σ. Η Τουρκία, δηλαδή, επιδιώκει να μειώσει την αιγιαλίτιδα ζώνη ελληνικών νησιών, με το επιχείρημα ότι επικάθονται σε τουρκική υφαλοκρηπίδα!)


Για την μεθοδολογία οριοθέτησης
«Έχει ενοποιηθεί το εθιμικό με το συμβατικό δίκαιο της oριoθέτησης της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ … Η έννοια των “σχετικών περιστάσεων” (που δικαιολογούν την εφαρμογή της αρχnς της ευθυδικίας) λειτουργεί ως εξαίρεση στην αρχή της ίσης απόστασης (μέσης Γραμμής), που έχει καθιερωθεί πλέον ως κλασική μέθοδος oριoθέτησης». «’Εχει απoκρυσταλλωθεί η μεθοδολογία oριoθέτησης. Σε πρώτο στάδιο χαράσσεται προσωρινά η γραμμή της ίσης απόστασης και στην συνέχεια εξετάζεται η ύπαρξη τυχόν περιστάσεων που επιβάλλουν τη μετατόπιση της γραμμής, προκειμένου να επιτευχθεί ένα δίκαιο αποτέλεσμα. Ειδικότερα ως προς τις περιπτώσεις κρατών με αντικείμενες ακτές, το Διεθνές Δικαστήριο έχει αποδεχθεί ήδη από το 1985 στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας Λιβύης – Μάλτας ότι η χάραξη της μέσης γραμμής αποτελεί καταρχήν τη δίκαιη λύση. Ωστόσο, στην πρόσφατη απόφασή του στην υπόθεση Θαλάσσιας Οριοθέτησης στην Μαύρη Θάλασσα, το Δικαστήριο προσέθεσε ένα τρίτο στάδιο στη διαδικασία oριoθέτησης, στο πλαίσιο του οποίου απέδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στην έννοια της “αναλογικότητας”, δηλαδή της αναλογίας μεταξύ του μήκoυς των ακτών και της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ που αντιστοιχεί σε κάθε κράτος … Η εν λόγω αναβάθμιση του κριτηρίου της αναλογικότητας δημιουργεί προβλnματισμό, ενώ μειώνει ακόμα περισσότερο τον βαθμό προβλεψιμότnτας». «Περισσότερο από το 1/3 των εθνικών νομοθεσιών σχετικά με την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ προβλέπουν ότι, εκκρεμούσης της oριoθέτησης, τα εξωτερικά όρια των εν λόγω ζωνών προσδιορίζονται βάσει της αρχής της ίσnς απόστασης».


Για τις «αμέλειες» των ελληνικών κυβερνήσεων
«Η ελληνική υφαλοκρηπίδα στο σύνολό της έχει απεικονισθεί χαρτογραφικά σε θεματικούς χάρτες μελετών της Υδρογραφικής Yπnρεσίας του ΓΕΝ, όπως αυτά καθορίζονται βάσει της αρχής της ίσης απόστασnς … Με εξαίρεση την οριοθετική γραμμή της υφαλοκρηπίδας του Ιονίου βάση της ελληνοιταλικής συμφωνίας του 1977, δεν έχουν κατατεθεί τα όρια της ελληνικής υφαλoκρηπίδας σε διεθνείς οργανισμούς. Το ίδιο ισχύει και για τα όρια των ελληνικών χωρικών υδάτων, τα οποία, ωστόσο, αποτυπόνωνται από το 2006 και εφεξής σε επίσημoυς ελληνικούς ναυτικούς χάρτες».
«Σύμφωνα με το άρθρο 16(1) της Σύμβασnς για το Δίκαιο της θάλασσας, τα παράκτια κράτη οφείλουν να απεικονίζουν σε ναυτικoύς χάρτες μεγάλης κλίμακας, αφενός τις ευθείες γραμμές βάσnς και τις ειδικές περιπτώσεις παρέκλισης από την “κανονική γραμμή βάσης” (όπως κλείσιμο των κόλπων) για μέτρηση του εύρους της αιγιαλίτηδας ζώνης και τα όρια που προκύπτουν από αυτές και, αφετέρoυ, τη χάραξn της οριοθετικής γραμμής της αιγιαλίτιδας ζώνης με γειτονικά κράτη. Τα παράκτια κράτη υποχρεούνται να προσδώσουν επαρκή δnμoσιότητα στους εν λόγω χάρτες και να καταθέσουν αντίγραφό τους n πίνακα των σχετικών γεωγραφικών συντεταγμένων στον γενικό γραμματέα των Η.Ε. Η Ελλάδα δεν έχει υιοθετήσει σύστημα ευθειών βάσnς, παρά το γεγονός οτι οι όροι που ισχύουν εθιμικά από το 1951 και ενσωματώθηκαν στη Σύμβασn συvτρέχoυν σε πολλές περιοχές της Χώρας … Aντίστοιχη υπoχρέωσn προβλέπεται στο άρθρο 84 της Σύμβασnς σχετικά με την απεικόvιση εξωτερικού ορίου και τη χάραξη της oριoθετικής γραμμής της υφαλοκρηπίδας … Θα πρέπει να σημειωθεί οτι στο άρθρο 75 της Σύμβασnς πρoβλέπεται αντίστoιχη ρύθμισn για το εξωτερικό όριο και την οριοθέτηση της ΑΟΖ». «Παρά το γεγονός ότι δεν έχουν κατατεθεί επίσημα στον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, οι γεωγραφικές συντεταγμένες του ανατολικού ορίου στην Ανατολική Μεσόγειο έχουν γνωστοποιηθεί στη νορβηγική και τηv αμερικανική πλευρά στο πλαίσιο διαμαρτυριών μας για τη διενέργεια θαλασσίων ερευνών στην περιοχή. Έχουν εγχειρισθεί σχετικοί χάρτες και γεωγραφικές συvτεταγμένες στην Αίγυπτο και στη Λιβυή, αντιστοίχως στο πλαίσιο των διμερών διαπραγματεύσεων για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνώv».

Το κριτήριο της απόστασης
«Η ελληνική νομοθεσία εξακολουθεί να αναφέρεται στα κριτήρια της Σύμβασης της Γεvεύης για τηv υφαλοκρηπίδα (1958), δnλαδί το κριτήριο του ισοβαθούς των 200 μέτρων και το κριτήριο της εκμετάλευσης για τον προσδιορισμό του εξωτερικού ορίου της υφαλoκρηπίδας. Αντίθετα, n Σύμβασn, η οποία σύμφωνα με τη ρητή διάταξη του άρθρου 311(1) “υπερισχύει των Συμβάσεων της Γενεύnς της 29nς Απριλίου του 1958 για το Δίκαιο της Θάλασσας”, προβλέπει ότι νομικός τίτλος,επί της υφαλoκρηπίδας εντός του ορίου των 200 ν. μιλiων είναι το κριτήριο της απόστασnς. Την εθιμική υπόστασn του εν λόγω κανόνα έχει αποδεχθεί n διεθνής νομολογία ήδη από τη δεκαετία του 1980 … Θα ήταν σκόπιμo να εναρμονισθεί n ελληνική νομοθεσία με τις διατάξεις (της Σύμβασnς), υιoθετώντας τον ευμενέστερο για τα ελληνικά συμφέροντα ορισμό mς υφαλοκρηπίδας βάσει του κριτηρίου της απόστασnς. Το ίδιο ισχύει και για τηv οριοθέτηση της υφαλoκρnπίδας, εφόσοv n ελληνική νομοθεσία απλώς παραπέμπει στους κανόνες του διεθνούς δικαίου, χωρίς ουδεμία αναφορά στην αρχή της ίσnς απόστασnς … Στην απόφασn Οριοθέτησnς μεταξύ των Μπαρμπάντος και του Τρινιντάντ και Τομπάγκο, το Διεθνές Δικαστήριο απέδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στην εθνική νομοθεσία των διαδίκων κρατών στο πλαίσιo της απoσαφίνισnς των θέσεών τους ως προς τη μέθοδο οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ».
«Κατά τηv πρόσφατη ερευvnτική δραστηριότητα του αμερικανικού ωκεανογραφικού πλοίου R/V NAUTILUS, καταστήσαμε σαφές στην αμερικανική πλευρά οτι δεν δύναται να διενεργήσει έρευνες στα υποθαλάσσια όρη του Αναξίμανδρου χωρίς την άδεια των ελληνικών αρχών, εφόσον n προτεινόμενη περιοχή διεξαγωγής των ερευνών περιελάμβαvε και περιοχές ελληνικής υφαλοκρηπίδας … Η αμερικανική πλευρά επαναπροσδιόρισε τις περιοχές διεξαγωγής των ερευνών, γεγονός που επιβεβαίωσε n αμερικανική πρεσβεία με ρηματική διακοίνωση».
«Τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας βάσει της αρχής της ίσης απόστασης εμφανίζονται σε διεθνείς βάσεις δεδομένων στο Διαδίκτυο, αλλά και σε Χάρτες του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος και της Εύρωπαϊκής Ένωσnς, ως υπoθετικά όρια ΑΟΖ, αναγνωρίζοντας πλήρη επήρεια σε όλα τα ελληνικά νησιά … Μάλιστα, σε πρόσφατο χάρτη εργασίας του Δικτύου Natura 2000, πέραν του υφισταμένου ορίου των χωρικών υδάτων και των υπoθετικών ορίων ΑΟΖ, απεικoνίζεται με διακεκομμένη γραμμή και το όριο των ελληνικών χωρικών υδάτων με 12 ν.μ.».

 

Πηγή 

 

.

Νεα Απειλή για την Ελλάδα: Βούλγαροι εθνικιστές διαδηλώνουν στην Σόφια με κύριο σύνθημα 'Μοισία, Θράκη, Μακεδονία΄

Ο βουλγαρικός εθνικισμός, χθες, έδωσε την τρανταχτή παρουσία του στους κεντρικούς δρόμους της Σόφιας. Οπαδοί του ακροδεξιού κόμματος ВМРО, έκαναν λαμπαδηφορία φωνάζοντας συνθήματα: «Μοισία, Θράκη, Μακεδονία» , «Τα δυτικά εδάφη είναι βουλγαρικά» και στα πανό έγραφαν (φωτογραφία) «Ένα έθνος δεν ταΐζει το στρατό του με δυτικές τροφές» κλπ. Η εκδήλωση διοργανώθηκε από τη νεολαία του κόμματος ВМРО στη Σόφια. Η διαμαρτυρία στους δρόμους της βουλγαρικής πρωτεύουσας έγινε κατά της συνθήκης της Νεϊγύ του 1919. Στην πρώτη γραμμή της εκδήλωσης βρίσκονταν εκπρόσωποι της βουλγαρικής μειονότητας στη Σερβία από τις πόλεις Bosilegrad και Dimitrovgrad. Αυτοί έφεραν πανό που έγραφε «Τα Δυτικά εδάφη δεν έχουν σχέση με τη Σερβία» «Οι δυτικές περιοχές είναι βουλγαρικές!»

Οι εκατοντάδες υποστηρικτές των οργανώσεων συγκεντρώθηκαν στο Εθνικό Μέγαρο και κατευθύνθηκαν στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Η διαδηλωτές κατευθύνθηκαν στη Σερβική Πρεσβεία, η οποία φυλάσσονταν από ομάδα αστυνομικών, φωνάζοντας την επιστροφή των εδαφών στη Βουλγαρία.

Στο μεταξύ οκτώ λεωφορεία με οπαδούς του άλλου ακροδεξιού κόμματος ΑΤΑΚΑ, εμποδίστηκαν στα σύνορα με τη Σερβία από τη βουλγαρική αστυνομία και δεν τα άφησαν με περάσουν στη γειτονική χώρα. Είχαν προγραμματίσει να συμμετάσχουν στη διαδήλωση της βουλγαρικής μειονότητας στη σερβική πόλη Bosilegrad.

Πηγή 

Η “επίθεση” των ΗΠΑ σε Καραμανλή, μέσω Wikileaks! "Μοχλοί πίεσης" πυρκαγιές και Δεκεμβριανά;;;

Η φράση "Τυχαίο; Δεν νομίζω!", μάλλον ταιριάζει "γάντι" στην περίπτωση των απόρρητων εγγράφων που θα δημοσιευτούν σε λίγα 24ωρα στο site Wikileaks και αποτελούν πονοκέφαλο για έλληνες πολιτικούς και διπλωμάτες! Το αμερικανικό Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, έχει ήδη επικοινωνήσει με το Ελληνικό ΥΠ.ΕΞ και έχει ενημερώσει τον κ. Δ.Δρούτσα για την διαρροή! Ενεργειακό και Σκόπια, στα απόρρητα έγγραφα; Τα έγγραφα αφορούν την περίοδο 2006-2009 -κατά την οποία κυβερνούσε ο Κώστας Καραμανλής- και σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, αναφέρονται σε δύο κυρίως θέματα:

1. την παρέμβαση των ΗΠΑ στην προσπάθεια της τότε ελληνικής κυβέρνησης για ενεργειακή συνεργασία με τη Ρωσία
2. τις πιέσεις που ασκήθηκαν από τους αμερικανούς προς τον Κ.Καραμανλή για το σκοπιανό
"Τυχαίες" οι ανακοίνωσες Παπανδρέου για το Αιγαίο, την ίδια μέρα;
Πηγές του Υπ.Εξ, πάντως, εκτιμούν υπάρχουν ακόμη δύο έγγραφα που σχετίζονται με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. "Εχουμε πληροφορίες ότι ένα από τα ντοκουμέντα αφορά άτυπες επαφές της τότε ηγεσίας της ΝΔ, με τους Τούρκους για το Αιγαίο, αλλά όλα αυτά παραμένουν σε ...επίπεδο υποθέσεων για την ώρα", λένε.
Αν κάτι τέτοιο ευσταθεί, τότε προκαλεί εντύπωση το timing! Το πρωί της Παρασκευής 26 Νοεμβρίου ο πρωθυπουργός κ.Γ.Παπανδρέου ανακοίνωσε στο ελληνικό κοινοβούλιο ότι "δεν πάμε σε συνδιαχείριση στο Αιγαίο" και το βράδυ της ίδιας ημέρας δημοσιοποιήθηκε η είδηση ότι έχουνδιαρρεύσει απόρρητα ντοκουμέντα από τις ΗΠΑ, για τους χειρισμούς που έκανε στο ίδιο θέμα ο κ.Καραμανλής!
Πανικός σε όλες τις χώρες για το περιεχόμενο!
Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι και το Στέϊτ Ντιπάρτμεντ δεν είναι σε θέση να γνωρίζει το ακριβές περιεχόμενο των απορρήτων εγγράφων που έχει στην κατοχή του το Wikileaks. Εξάλλου, όπως ανακοινώθηκε από site, η συγκεκριμένη διαρροή εγγράφων θα είναι επτά φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Οκτωβρίου, όταν είχαν δοθεί στη δημοσιότητα 400.000 απορρήτα ντοκουμέντα για τον πόλεμο στο Ιράκ.

 

Πηγη

Οι Αμερικάνοι εντόπισαν 16 τρισ. κυβικά φυσικού αερίου νότια της Κρήτης!

Η νότια Κρήτη, μεταξύ διαφόρων περιοχών της Ελλάδας, ξαναμπαίνει στο προσκήνιο, σχετικά με την αναζήτηση κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου αφού αποκαλύφθηκαν τρισεκατομμύρια κυβικά! Στο μεταξύ όπως είπε χθες από το βήμα της Βουλής ο Πρωθυπουργός θα επικαιροποιηθεί νόμος για την εκμετάλλευση των πιθανών ενεργειακών πόρων του Αιγαίου, του Ιονίου και της θαλάσσιας περιοχής νότια της Κρήτης. “Μεγάλες και σοβαρές εταιρείες της Αμερικής έχουν εκπονήσει μελέτες που δείχνουν ότι στο τρίγωνο Αιγύπτου-Κρήτης- Λιβύης έχουν εντοπιστεί 16 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου’!

Αυτό αποκάλυψε σήμερα ο τεχνικός συνεργάτης των ΕΛΠΕ κ.Κωνοφάγος που επισημαίνει ότι πρέπει η Ελλάδα να τακτοποιήσει την οικονομική της ζώνη όπως έκανε η Κύπρος που για τα επόμενα 100 χρόνια θα λύσει το πρόβλημά της για τα επόμενα 100 χρόνια!
‘Τα κοιτάσματα που έχουν βρεθεί νοτίως της Κρήτης επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες της Ευρώπης για τα επόμενα χρόνια” είπε στον ‘Φλας’ ο κ.Κωνοφάγος. Στο μεταξύ το «πράσινο φως» για την εκμετάλλευση των πιθανών ενεργειακών πόρων του Αιγαίου, του Ιονίου και της θαλάσσιας περιοχής νότια της Κρήτης έδωσε χθες από το βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, ανακοινώνοντας πως θα επικαιροποιηθεί ο σχετικός νόμος που υπήρχε παλαιότερα, διότι –όπως είπε– υπάρχουν πρόσφατες εξελίξεις όχι μόνο στο Διεθνές Δίκαιο αλλά και σε ερευνητικό επίπεδο. Hδη, είναι ένα αντικείμενο που εξετάζει το αρμόδιο υπουργείο. Παράλληλα, ο πρωθυπουργός έβαλε τέλος στα σενάρια περί συνεκμετάλλευσης με την Τουρκία των ενεργειακών πόρων του Αιγαίου, ωστόσο κατέστησε σαφές πως η χώρα μας ενδιαφέρεται για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών (Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες – ΑΟΖ) με όλες τις γειτονικές μας χώρες. Eφερε, μάλιστα, το πρόσφατο παράδειγμα της σχετικής συμφωνίας με την Αλβανία, τις συζητήσεις με τη Λιβύη και την Αίγυπτο, ενώ εξέφρασε τη βούληση της ελληνικής κυβέρνησης να συνεργαστεί με την Τουρκία και την Κύπρο. «Το Δίκαιο της Θάλασσας», τόνισε, «εξελίσσεται και προφανώς και εμείς από την πλευρά μας λαμβάνουμε υπόψη αυτές τις εξελίξεις». Διευκρίνισε, πάντως, πως «οι ΑΟΖ δεν είναι –όπως είπε– κάποιο μαγικό χαρτί, με υπερφυσικές ιδιότητες που λύνει όλα τα προβλήματα». Ειδικότερα, ο κ. Παπανδρέου, απαντώντας στην Ωρα του Πρωθυπουργού σε σχετική επίκαιρη ερώτηση του προέδρου του ΛΑΟΣ Γ. Καρατζαφέρη, κατέστησε σαφές ότι δεν μπορεί να γίνει συζήτηση για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Τουρκία, εφόσον υπάρχει η απειλή του «casus belli», επίσης γιατί αμφισβητούνται κυριαρχικά μας δικαιώματα με τις συνεχείς παραβάσεις και παραβιάσεις, επειδή δεν έχει αναγνωρίσει η Τουρκία το οικουμενικό Δίκαιο της Θάλασσας και, τέλος, γιατί δεν έχει επιλυθεί το ζήτημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Δικαστήριο της Χάγης. Απέδωσε, μάλιστα, την ανακίνηση του θέματος σε επικοινωνιακούς λόγους που εκπορεύονται από την τουρκική πλευρά. Παρά ταύτα, ο Γ. Παπανδρέου έκανε γνωστό ότι με πρωτοβουλία της Ελλάδας θα ζητηθεί να γίνει ανοικτή συζήτηση στην Ευρωπαϊκή Eνωση για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, εφόσον η γειτονική χώρα ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που έχουν τεθεί στον οδικό της χάρτη. Είχε προηγηθεί η παρέμβαση του Γ. Καρατζαφέρη, ο οποίος κάλεσε τον πρωθυπουργό να διευκρινίσει αν υπάρχει «μυστική διπλωματία» και «μυστικές συνομιλίες» με την Τουρκία.

cretalive

το είδαμε εδώ http://greeknation.blogspot.com

Η νεοελληνική τουρκολαγνεία και οι επίγονοι του Στεργιάδη

Κωνσταντίνος Χολέβας-Πολιτικός Επιστήμων

Ματαίως προσπαθούσαν ορισμένοι αφελείς αρθρογράφοι να μας πείσουν ότι αίρεται επιτέλους η απειλή κηρύξεως πολέμου από την Τουρκία σε περίπτωση επεκτάσεως των χωρικών μας υδάτων σε 12 μίλια. 

Το περίφημο casus belli τελικά δεν απαλείφθηκε από το επίσημο τουρκικό δόγμα και οι αφελείς εξετέθησαν για την τουρκολαγνεία τους. 
Όπως εκτίθενται για την εθνική τους αναξιοπρέπεια και όσοι προτείνουν ή επιχειρούν το ψαλίδισμα της Ιστορίας μας στο όνομα των «καλών ελληνοτουρκικών σχέσεων»… 

Το αποτέλεσμα είναι εμείς μεν να διδάσκουμε στα παιδιά μας μία αποστειρωμένη ιστορία χωρίς ήρωες και αγωνιστές και από την άλλη η Τουρκία να διακηρύσσει δια στόματος Νταβούτογλου ότι θα χρησιμοποιήσει την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης κατά τον ίδιο τρόπο κατά τον οποίο χρησιμοποίησε τους Τουρκοκυπρίους από το 1954 μέχρι την εισβολή. 

Εμείς δείχνουμε πάντα έτοιμοι για υποχωρήσεις και τουρκολαγνείες και η Άγκυρα στέλνει Υπουργούς της στα Κατεχόμενα να εορτάσουν την επέτειο της ανακηρύξεως του ψευδοκράτους στις 15 Νοεμβρίου και να μας πουν κατάμουτρα ότι η μόνη λύση στο νησί είναι η δημιουργία δύο κρατών, η παγίωση της διχοτόμησης.

Η τουρκολαγνεία δεν βρίσκει σύμφωνη φυσικά την πλειοψηφία του λαού. 
Ίσως γι’ αυτό ανέλαβαν ορισμένα τηλεοπτικά κανάλια να προετοιμάσουν το έδαφος για περισσότερες ελληνικές υποχωρήσεις. 

Κάθε βράδυ ο κουρασμένος Έλληνας εργαζόμενος και η ταλαίπωρη μάνα με τα παιδιά της υφίστανται βομβαρδισμό από τουρκικές τηλεοπτικές σειρές. 

Για να βλέπουμε τη συμπαθητική πλευρά της Τουρκίας και να δεχθούμε ευκολότερα τη διχοτόμηση του Αιγαίου, της Κύπρου, της Θράκης ή οτιδήποτε άλλο ζητήσει η σταθερή, επίμονη και διαχρονική εξωτερική πολιτική των νεο-οθωμανών. 

Πίσω από την πλάτη μας και ενόσω εμείς νανουριζόμαστε με τα τουρκικά σήριαλ και τους ζουμερούς μπακλαβάδες τους η Τουρκία κάνει το παν για να μας φέρει σε δύσκολη θέση. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Τουρκικός Συνασπισμός Αμερικής (TCA) χρηματοδότησε με 150.000 δολλάρια την ομογενειακή οργάνωση των Σκοπιανών UMD για να οργανώσει επίσκεψη των συνεργατών 18 Αμερικανών Γερουσιαστών στα Σκόπια με σκοπό την προώθηση της Σκοπιανής προπαγάνδας στη Γερουσία των ΗΠΑ.

Οι πρόσφατες περιφερειακές και δημοτικές εκλογές ανέδειξαν και νέα φαινόμενα τουρκολαγνείας. 

Είδαμε με έκπληξη ανθρώπους που δηλώνουν προοδευτικοί να θαυμάζουν τον Κεμάλ Ατατούρκ, τον σφαγέα των Αρμενίων και του Ελληνισμού του Πόντου και της Μικρασίας. 

Θέλω να πιστεύω ότι θα βρεθούν ωριμότεροι συνεργάτες τους με γνώση της Ιστορίας για να τους βοηθήσουν να καταλάβουν το σφάλμα τους. 

Ειδάλλως τέτοιοι τουρκολάγνοι κινδυνεύουν να θεωρηθούν συνεχιστές και ιδεολογικοί επίγονοι του Αριστείδη Στεργιάδη, του Έλληνα Αρμοστή στη Σμύρνη το 1919-22, ο οποίος κατεγράφη στην ιστορία ως μία από τις σκοτεινότερες και αντιπαθέστερες φυσιογνωμίες του Νέου Ελληνισμού. 

Γράφει για τον Στεργιάδη η «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» τα εξής ενδιαφέροντα:

«Η συνηθέστερη κατηγορία εναντίον του Στεργιάδη ήταν η μεροληψία του υπέρ του τουρκικού στοιχείου, που εκδηλωνόταν κυρίως με πίεση στις αρμόδιες αρχές για την αθώωση Τούρκων κατηγορουμένων, και η επιμονή του αντίθετα για τη σκληρή τιμωρία των Ελλήνων ενόχων….. 

Η υπερβολή που, όπως καταγγελλόταν ομόφωνα, χαρακτήριζε κάθε ενέργεια του Στεργιάδη, εκδηλωνόταν και απέναντι στον κλήρο. 

Είναι γνωστή η ρήξη του με τον Μητροπολίτη Κυδωνιών Γρηγόριο, ακόμη και με τον Χρυσόστομο Σμύρνης, του οποίου δεν εδίστασε να διακόψει κήρυγμα σε επίσημη δοξολογία για τον εορτασμό της νίκης, επειδή κατά τη γνώμη του το περιεχόμενο ξέφευγε από τα θρησκευτικά πλαίσια και έπαιρνε τη μορφή εθνικοπατριωτικής πολιτικολογίας. 

Ενδεικτική για την αντίθεσή του με τον Χρυσόστομο είναι και η εισήγησή του στην ελληνική κυβέρνηση να περικόψει τον μισθό του Μητροπολίτη». ( τόμος ΙΕ, σελ 124).

Οι σύγχρονοι ιδεολογικοί επίγονοι του Στεργιάδη εν ονόματι της «ελληνοτουρκικής φιλίας» καταδιώκουν κάθε εθνικοπατριωτική εκδήλωση και υβρίζουν συγκεκριμένους κληρικούς. 

Ο Σαράντος Καργάκος σημειώνει ότι «στο πρόσωπο του Στεργιάδη οι Έλληνες της Ιωνίας είδαν να έρχεται στη θέση του αλλόθρησκου χαλίφη ένας άλλος χειρότερος αλλά ομόθρησκος χαλίφης». (Η Μικρασιατική Εκστρατεία, τόμος Α΄, σελ 213, Αθήνα 2010). 

Η συνέχεια της ιστορίας είναι εξόχως διδακτική. 

Όταν πλησίαζαν οι Τούρκοι άτακτοι στη Σμύρνη ο διώκτης του πατριωτισμού και τιμητής των Επισκόπων Στεργιάδης το έβαλε πρώτος στα πόδια και έφυγε με αγγλικό πλοίο αδιαφορώντας για την τύχη των Ελλήνων. 

Αντιθέτως οι Μητροπολίτες, τους οποίους πολέμησε και εξύβρισε, έμειναν κοντά στο ποίμνιό τους και βρήκαν μαρτυρικό θάνατο. 

Ο Στεργιάδης δεν τόλμησε να πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα και πέθανε μετά από παραμονή 28 ετών στη Νίκαια της Γαλλίας. 

Ας βλέπουν οι ιδεολογικοί του επίγονοι πού μπορεί να τους οδηγήσει η ιδεοληψία τους και ο φιλοκεμαλισμός τους.

Ελπίζω αυτό το πνεύμα τουρκολαγνείας, που έχει καταλάβει κάποια στρώματα των ηγετικών ελίτ της κοινωνίας μας, να μην επικρατήσει κατά την επέτειο των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Μακεδονίας (Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος, 1912). 

Προτείνω από την 1.1.2011 να οργανωθεί επιτροπή σοβαρών επιστημόνων υπό την αιγίδα των Περιφερειαρχών Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας (αυτές κυρίως τις περιοχές αφορά ο εορτασμός) και να είναι όλα έτοιμα ώστε τον Οκτώβριο του 2012 να τιμηθούν ουσιαστικά όσοι αγωνίσθηκαν και όσοι θυσιάσθηκαν για την ελληνική Μακεδονία χωρίς θολοκουλτούρες και εθνοαποδομητές.

Κ.Χ.

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑ-ΖΟΥΡΑΡΙ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ Κ.ΖΟΥΡΑΡΙ.‏

ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Από πείσμα και τρέλα θα ζω σε τούτη τη χώρα!

Επετειακό αλλά πολύ πολύ ελληνικό.

Πανηγυρικός της 28ης Οκτωβρίου του θεολόγου του Γυμνασίου Σαγεΐκων.

Αναγνώστηκε από τον άμβωνα στην εκκλησία και έμειναν όλοι άφωνοι...

(ευχαριστούμε την φίλη μας Θ.Κ. που μας το έστειλε και πήρε την άδεια για δημοσίευση από τον συγγραφέα)

Του Γιώργου Μάλφα, θεολόγου (malfasg@gmail.com)

Εβδομήντα χρόνια μετά.
Γιορτάζεις την Εθνική Αντίσταση του Λαού μας, τραγουδάς «γυναίκες Ηπειρώτισσες», υψώνεις αμήχανα σημαίες, χορεύεις από κεκτημένη συνήθεια στις πλατείες. Φέτος όμως, δυσκολεύεσαι να πεις το «ΟΧΙ». Δεν είσαι σίγουρος, αμφιβάλλεις. Φοβάσαι τους συνειρμούς, τις πιθανές παρεξηγήσεις. Τρέμεις τις συνέπειες.

Χρόνια τώρα, επαναλάμβανες τελετουργικά μονότονα το «ΟΧΙ» του παππού σου. Καμάρωνες τη θυσία του, θριαμβολογούσες αδαπάνητα για τα κατορθώματα και τους ηρωισμούς της γενιάς του. Στις δεκαετίες όμως που ακολούθησαν κατασπατάλησες νωχελικά την ελευθερία που σου χάρισε! Έφτιαξες τη ζωή σου. Το δικό σου, επιτέλους, σπίτι, και το δικό σου εξοχικό. Έκανες ταξίδια μακρινά και πολυδάπανα, σε προορισμούς εξωτικούς. Αγόρασες πρώτο και μετά δεύτερο αυτοκίνητο. Χρεώθηκες ασυλλόγιστα δάνεια, δόσεις και κάρτες που αφειδώς σου πρόσφεραν οι τράπεζες. Μπούχτισες τα παιδιά σου φροντιστήρια και ιδιαίτερα, να σπουδάσουν προσοδοφόρα επαγγέλματα, να γίνουν υψηλόβαθμα «στελέχη διοίκησης επιχειρήσεων». Εκμεταλλεύτηκες, με όλους τους δυνατούς τρόπους, τους μετανάστες που είχαν την ανάγκη σου, για να μαζέψουν τις ελιές σου, να χτίσουν και να καθαρίσουν το σπίτι σου, να. φυλάξουν τα παιδιά σου. Έπαιξες στο Χρηματιστήριο το κληρονομημένο βιος των γονιών σου και αγόρασες «αέρα» που σου πούλησαν οι αετονύχηδες της ελεύθερης αγοράς. Συναλλάχθηκες μ' αυτό το άθλιο κράτος κάτω απ' το τραπέζι κάμποσες φορές, δεν θυμάσαι και συ πόσες. για τη στρατιωτική θητεία του γιου σου, το διακανονισμό της εφορίας, το αυθαίρετο δίπλα στη θάλασσα, το διορισμό στην επίζηλη δημοσιοϋπαλληλία, τη λίστα αναμονής σε κάποιο νοσοκομείο. Διασκέδασες την πλήξη σου βόσκοντας αμέριμνα στα λιβάδια της τηλεόρασης, κάνοντας φωτοσύνθεση με την προπαγάνδα και το γούστο των αχρείων της κάθε εξουσίας. Ατίμασες την ψήφο σου ξανά και ξανά για μια «εξυπηρέτηση», εκδούλευση των φαύλων της κομματοκρατίας, των επαγγελματιών και των κληρονόμων της πολιτικής.

Φέτος όμως, τα πράγματα δεν είναι όπως παλιά. Η γιορτή δεν είναι πια γιορτή. Μεγάλα λόγια δεν βγαίνουν απ' το στόμα. Φειδωλή και ντροπαλή η εθνική σου αξιοπρέπεια προσποιείται, καμώνεται πως γιορτάζει κάτω απ' το αυστηρό βλέμμα της επιτήρησης. Στενάχωρα όλα. Μέσα μας, γύρω μας, παντού. «Το αδιέξοδο της χώρας στις ψυχές των κατοίκων της». Πατρίδα υποτελής και υπόχρεη. Πατρίδα «πεδίο βολής φθηνό». Πατρίδα έρμαιο της απληστίας των τοκογλύφων, των ισχυρών του χρήματος, των δανειστών που γυρεύουν πίσω τα λεφτά τους. Σε υποτιμούν σήμερα άμοιρη πατρίδα μου για να σε αγοράσουν τζάμπα αύριο.

Πεθαίνω σαν χώρα! Ακούς την κραυγή; Βλέπεις και συ το κακό που μας βρήκε; «Όποιος δεν έχει δει ανθρώπους να πεθαίνουν σφυροκοπημένοι από αόρατο χέρι στους δρόμους, δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει και τι είναι ο θάνατος μιας χώρας.».

Πατρίδα, κατοχή και αντίσταση: κι αν οι λέξεις άδειασαν με τα χρόνια, δεν φταίνε οι λέξεις, οι ζωές μας άδειασαν! Πριν λιποψυχήσουν οι λέξεις, λιποψυχεί το φρόνημα των ανθρώπων, η θέληση των λαών να παραμείνουν αδούλωτοι. Όχι παιχνίδια με τις λέξεις! Ποιος δικαιούται να μιλάει στη γιορτή σήμερα για πατρίδα, για κατοχή και αντίσταση; Οι πατριδοκάπηλοι που κάθε φορά, την κρίσιμη στιγμή, συνθηκολογούσαν με τον κατακτητή; Ή μήπως, οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ που εγκατέλειπαν την πατρίδα και το λαό την ώρα της μάχης, για να επιστρέψουν κατόπιν ως εθνοσωτήρες και ελευθερωτές;

«Ποιος είναι ο πατριώτης; Αυτοί ή εμείς; Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει νάβρει κέρδη σ' όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι' αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους. Ενώ εμείς, το μόνο που διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά, αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, όπου βρει κέρδη, δεν μπορούν να κινηθούν και παραμένουνε μέσα στη χώρα που κατοικούμε. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουνε τα κεφάλαιά τους από τη χώρα ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;»

Εδώ θα παραμείνουμε, δε θα φύγει κανείς, κυνηγημένε απ' όλους Καπετάνιε! Εδώ, να φυλάμε τα πεζούλια που μας άφησες! Θα μοιραστούμε αν χρειαστεί ακόμη και τη φτώχια μας, την ανάγκη, την οργή μας, μα δεν θα εγκαταλείψουμε. Γι' αυτό.

«Τα καράβια μου καίω
δεν θα πάω πουθενά.

Κι ας μη μου 'χεις χαρίσει ποτέ
ένα χάδι ως τώρα
πάντα εδώ θα γυρνώ
από πείσμα και τρέλα θα ζω
σε τούτη τη χώρα
ώσπου να βρω νερό
γιατί ανήκω εδώ.Σταυρωμένη πατρίδα
μες στα μάτια σου είδα
της ανάστασης φως».

(Τα καράβια μου καίω, Ν. Πορτοκάλογλου)

Πάτρα, Οκτώβριος 2010

Καλή τύχη Ελλάδα!

Η γεωπολιτική αξία του ελληνικού χώρου, η γεωπολιτική συνείδηση του Έλληνα και η επικείμενη «εθνική συνεννόηση»!

 Του Σάββα Καλεντερίδη

Εισαγωγή

Ο ελλαδικός χώρος, δηλαδή ο χώρος στον οποίο επεκτείνεται η επικράτεια της Ελλάδας και της Κύπρου, αν θεωρηθεί ως ενιαίο σύνολο, συμπεριλαμβανομένου και του θαλάσσιου χώρου που περικλείει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη των δυο χωρών, μπορεί, χωρίς αμφιβολία να λάβει τον τίτλο μιας από τις πιο σπουδαίες περιοχές, από γεωπολιτικής άποψης και αξίας, περιοχές του πλανήτη.

Όποιος κατέχει την ευρύτατη αυτή περιοχή, ελέγχει τους θαλάσσιους άξονες και τη θαλάσσια κυκλοφορία προς τον Εύξεινο Πόντο και το Σουέζ, αλλά και τον κόλπο των Αδάνων, στον οποίο καταλήγουν σημαντικοί αγωγοί μεταφοράς αργού πετρελαίου από τον Καύκασο και το Ιράκ.

Η γεωπολιτική αξία της περιοχής αυξάνεται ακόμα περισσότερο, αν επαληθευθούν δημοσιεύματα που φέρουν την περιοχή αυτή να διαθέτει υποθαλάσσια αποθέματα φυσικού αερίου και πετρελαίου, που ξεπερνούν κατά πολύ το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, με το οποίο, σημειωτέον, μηδενίζεται το δυσβάστακτο ελληνικό χρέος και Ελλάδα και Κύπρος μετατρέπονται σε πλούσιες από κάθε άποψη χώρες.

Οι Έλληνες έχουμε συγκροτήσει τοπική συνείδηση, με βάση την ιστορία και τον πολιτισμό της περιοχής από την οποία καταγόμαστε και εθνική συνείδηση κυρίως με βάση την μακρόχρονη ιστορία και τον πολιτισμό του ελληνικού έθνους. Και η συνείδηση αυτή, που έχει πάρει τα συγκεκριμένα σύγχρονα χαρακτηριστικά, σφυρηλατήθηκε κυρίως τα τελευταία διακόσια χρόνια, δηλαδή με την ίδρυση του ελλαδικού κράτους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στις προηγούμενες ιστορικές περιόδους, οι Έλληνες δεν είχαν ελληνική συνείδηση, όπως υποστηρίζουν διάφοροι ιστορικοί συγκεκριμένης ‘σχολής’ σκέψης. Μπορούμε δε να ισχυριστούμε ότι η εθνική συνείδηση ήταν ο κύριος παράγοντας που κινητοποίησε τους Έλληνες για να συμμετέχουν στους εθνικούς αγώνες, που οδήγησαν στη δημιουργία του ελληνικού και του κυπριακού κράτους.

Στο σημείωμα που ακολουθεί, θα προσπαθήσουμε να εξετάσουμε συνοπτικά τους βασικούς σταθμούς που έκριναν την τύχη του αιγαιακού χώρου, τους παράγοντες που την επηρέασαν και το ρόλο που μπορεί να παίξει ο ελληνικός λαός, για να προλάβει δυσάρεστες εξελίξεις στο θέμα της συν-εκμετάλλευσης και της κυριαρχίας αυτού του χώρου.

Από τη γεώτρηση στον Πρίνο, στο Πολυτεχνείο και την Εισβολή

Τις αρχές της δεκαετίας του ’70 η τότε κυβέρνηση προχώρησε στην εκμετάλλευση του πετρελαϊκού κοιτάσματος στην τοποθεσία Πρίνος, στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Καρβάλης και Θάσου. Δεν είναι γνωστές οι συνθήκες κάτω από τις οποίες η τότε κυβέρνηση των Συνταγματαρχών, που κατέλαβε την εξουσία με την έγκριση των ΗΠΑ, προχώρησε σε αυτήν την κίνηση και αν αυτό προκάλεσε την αντίδραση της Ουάσιγκτον.

Πάντως, μετά από αυτό ακολούθησε η ανατροπή της κυβέρνησης που επιχείρησε την εξόρυξη του πετρελαίου, μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, για να αναλάβει τα ηνία της χώρας ο ταξίαρχος Ιωαννίδης, με πολιτικές και αναλυτικές ικανότητες που τον καθιστούσαν απόλυτο ενεργούμενο των ΗΠΑ και του Εβραϊκού παράγοντα, που δια του Χένρι Κίσινγκερ -αμφότεροι- σχεδίασαν και προκάλεσαν το προδοτικό πραξικόπημα και την επακολουθήσασα τουρκική εισβολή στην Κύπρο, τον Ιούλιο του 1974.

Τον Αύγουστο του 1974, και ενώ οι Τούρκοι κατείχαν το 7,5% του κυπριακού εδάφους, ένα προγεφύρωμα που στην ουσία ο κυπριακός λαός και η εθνοφρουρά ήταν σε θέση να εξαλείψουν ανά πάσα στιγμή, διεξάγεται ο Αττίλας 2, τον οποίο η κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή παρακολούθησε κυριολεκτικά ως απλός θεατής, να καταλαμβάνει το υπόλοιπο 30% του μαρτυρικού νησιού, προκαλώντας το θάνατο χιλιάδων Ελλήνων και στέλνοντας στην προσφυγιά 220 χιλιάδες Έλληνες.

Με την εισβολή και κατοχή, ο έλεγχος στο μαρτυρικό νησί πέρναγε στην κυριολεξία στα χέρια του διεθνή παράγοντα, ο οποίος θα έχει και τον κύριο ρόλο και μερίδιο, εκτός των άλλων, και στο θέμα της εκμετάλλευσης των τεράστιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου που βρίσκονται υποθαλασσίως στην ΑΟΖ της Κύπρου.

Η αποχώρηση της Ελλάδος από το ΝΑΤΟ και ο επιχειρησιακός έλεγχος του Αιγαίου

Αμέσως μετά την ‘ολοκλήρωση’ της εισβολής, η κυβέρνηση εθνικής ενότητας, του Κωνσταντίνου Καραμανλή, προβαίνει σε μια εντελώς ακατανόητη ενέργεια και αποφασίζει την έξοδο της Ελλάδος από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, με βάση το σκεπτικό ότι  η Ατλαντική Συμμαχία δεν απέτρεψε την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Το σκεπτικό αυτό, όμως, δεν στέκει, αφού η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, επιτέθηκε στην Κύπρο, δηλαδή σε μια χώρα που δεν ανήκε στο ΝΑΤΟ. Άρα, ειδικά στο ζήτημα αυτό, το ΝΑΤΟ ήταν ‘αθώο’, γι’ αυτό και χαρακτηρίζουμε παραπάνω την ενέργεια αυτή ως ‘εντελώς ακατανόητη’.

Αποτέλεσμα;

Μέχρι τότε η Ελλάδα, ως μέλος του στρατιωτικού σκέλους του ΝΑΤΟ, είχε τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου, γεγονός που ισχυροποιούσε την εθνική μας κυριαρχία στον εν λόγω χώρο. Με την έξοδο της Ελλάδος από το στρατιωτικό σκέλος, για ακατανόητους λόγους, άνοιξε στην κυριολεξία ο ‘ασκός του Αιόλου‘ σε αυτό το χώρο που αποτελεί το διαχρονικό πνεύμονα του Ελληνισμού.

Ενώ η Ελλάδα προχωρεί σε αυτήν την εντελώς ακατανόητη ενέργεια, η Τουρκία, δια του ο τότε υπουργού Εξωτερικών, Ιχσάν Σαμπρί Τσαγλαγιανγκίλ, χαρακτηρίζει για πρώτη φορά δημόσια ως “απαράδεκτη” την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο, του οποίου πλέον η Αθήνα δεν έχει τον (νατοϊκό) επιχειρησιακό έλεγχο.

Από το Πρωτόκολλο της Βέρνης, στο Casus Belli και στο Μάρτη του ’87

Αμέσως μετά αρχίζει η Τουρκία το χορό των έμπρακτων διεκδικήσεων στο Αιγαίο, που οδηγεί στην υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Βέρνης, το 1977, από τους Καραμανλή-Ντεμιρέλ, με το οποίο οι δυο χώρες δεσμευόντουσαν να απέχουν από ‘προκλητικές ενέργειες’ σε συγκεκριμένες περιοχές στο Αιγαίο.

Το 1982, ακριβώς μετά την υπερψήφιση της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, που ισχυροποιεί το δικαίμωα της Ελλάδος να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ., και ενώ η Ελλάδα έχει επανέλθει στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, με επαχθείς όρους και χωρίς να της έχει δοθεί και πάλι ο επιχειρησιακός έλεγχος του Αιγαίου, η Άγκυρα δηλώνει επίσημα για πρώτη φορά πως θεωρεί αιτία πολέμου (Casus Belli) την επέκταση των χωρικών υδάτων από τα έξι στα δώδεκα ναυτικά μίλια από πλευράς της Ελλάδος. Έκτοτε, αυτό παραμένει αμετακίνητη «στρατηγική θέση» της Άγκυρας, που έχει υπογραμμιστεί και επικυρωθεί με αποφάσεις του τουρκικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης.

Να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη ενέργεια της Άγκυρας έρχεται σε μια στιγμή που βρίσκεται σε εξέλιξη σειρά κομματικών επιλογών της ελληνικής κυβέρνησης, ως αποτέλεσμα των οποίων η ελληνική Πολεμική Αεροπορία, που μέχρι τότε είχε τον ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ, αποδυναμώνεται σε τέτοιο βαθμό, σταδιακά, μέχρι να ολοκληρωθεί ο απόλυτος κομματικός έλεγχος της Πολεμικής Αεροπορίας, που σε κάποιο βαθμό αδυνατεί να κυριαρχήσει στον εναέριο χώρο του Αιγαίου. Αυτό έχει ως συνέπεια την αντικειμενική αδυναμία αποτελεσματικής αντιμετώπισης των ‘τουρκικών’ σχεδιασμών και προκλήσεων στο Αιγαίο.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η Ελλάδα παρα-σύρεται στην Κρίση του Μάρτη του 1987, η οποία, παρά το φαινομενικά αποτελεσματικό χειρισμό της κρίσης σε επιχειρησιακό επίπεδο, ‘τελειώνεται’ με μια δήλωση της ελληνικής κυβέρνησης που στην ουσία ‘γκριζάρει’ ολόκληρο το Αιγαίο. Η ΈΝΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΚΡΊΣΗ ΣΤΟ Αιγαίο, στο πολιτικό επίπεδο έληξε με την δημόσια δήλωση-δέσμευση της Ελληνικής Κυβέρνησης, ότι δεν προτίθεται να διενεργήσει υποθαλάσσιες έρευνες στο Αιγαίο, όπως ευφυώς, οφείλουμε να ομολογήσουμε, είχε απαιτήσει ο Τουργκούτ Οζάλ.

Όμως η δήλωση της Κυβέρνησης, πρακτικά, «ακύρωσε» το Πρωτόκολλο της Βέρνης του 1976, μεταξύ των δυο χωρών, που καθόριζε συγκεκριμένες περιοχές αποφυγής ‘προκλητικών ενεργειών’ εκατέρωθεν, ενώ η δήλωση της ελληνικής κυβέρνησης, το Μάρτη του 1987, αναφερόμενη στο Αιγαίο, αφορά πλέον σε όλες τις περιοχές του.

Από την εφαρμογή της Σύμβασης για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας στη Μαδρίτη

Τον Νοέμβριο του 1994 η Ελλάδα ισχυροποιεί τη θέση της στο θέμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ, η οποία, παρεμπιπτόντως, αν γίνει, λύνονται ως δια μαγείας όλα τα ελληνοτουρκικά προβλήματα και κλείνονται ερμητικά όλα τα ‘παράθυρα’ που χρησιμοποιεί η Τουρκία για να προβάλλει τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της στο Αιγαίο. Τότε η Ελλάδα αποκτά και επίσημα με βάση το γραπτό πλέον διεθνές δίκαιο το δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ., αφού τίθεται σε εφαρμογή η σχετική Συμφωνία για την εφαρμογή του Τμήματος ΧΙ της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας (Νέα Υόρκη, 29/7/1994) ν. 2321/1995 (ΦΕΚ Α/136/1995).

Η Τουρκία από την πλευρά της, για να αποκλείσει το ενδεχόμενο της επέκτασης, προετοιμάζεται στην ουσία για εφαρμογή του διακηρυγμένου Casus Belli, ενώ ταυτόχρονα ο επιτετραμμένος των ΗΠΑ στην Αθήνα πιέζει αφόρητα τον πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου να δηλώσει ότι η Ελλάδα δεν θα κάνει χρήση του δικαιώματος αυτού. Τελικά, τη δήλωση κάνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος δηλώνει ότι η Ελλάδα δεν θα προβεί σε επέκταση, διατηρεί όμως το δικαίωμα αυτό για το μέλλον, δικαίωμα το οποίο δεν έχει χρησιμοποιήσει μέχρι σήμερα, Νοέμβριο του 2010.

Μαδρίτη 1997: Η Ελλάδα αυτοκτονεί

Το 1996, η κυβέρνηση Σημίτη έρχεται αντιμέτωπη με μια κρίση Made in USA. Μηχανισμοί της Ουάσιγκτον κινητοποιούν πρόσωπα και μηχανισμούς σε Άγκυρα και Αθήνα και προκαλούν την Κρίση των Ιμίων, μια κρίση στην οποία επιχειρείται να συρθεί η Ελλάδα στο χείλος μιας πολεμικής σύγκρουσης με την Τουρκία, υπό το φόβο της οποίας θα κληθεί να υποχωρήσει, με καταστροφικά αποτελέσματα για το ζήτημα της κυριαρχίας της στο Αιγαίο. Η κρίση εξελίσσεται και ενώ η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να βυθίσει το σύνολο των πολεμικών σκαφών του τουρκικού στόλου που βρίσκονται στην περιοχή των Ιμίων και το Δ’ Σώμα Στρατού τη Θράκη έχει τον απόλυτο έλεγχο των κινήσεων, η κυβέρνηση Σημίτη υποχωρεί και στην ουσία παραιτείται της κυριαρχίας ελληνικού εδάφους στα Ίμια, ενώ ταυτόχρονα με την πράξη της αυτή γκριζάρει ακόμα περισσότερο ολόκληρο το Αιγαίο.

Ενώ ο πρωθυπουργός Σημίτης ευχαριστεί τους Αμερικανούς γιατί με τη μεσολάβησή τους απέτρεψαν τον πόλεμο μεταξύ Ελλάδος-Τουρκίας, ένα χρόνο μετά, ‘επισφραγίζει‘ το ολίσθημα των Ιμίων με την Διακήρυξη της Μαδρίτης, όπου η Ελλάδα αναγνωρίζει «νόμιμα ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο», νομιμοποιώντας στην ουσία το Casus Belli της Άγκυρας. Να σημειώσουμε ότι είναι σε όλους γνωστό, προφανώς εκτός από εκείνους που συνυπέγραψαν την εν λόγω διακήρυξη, ότι όταν έχεις ζωτικά συμφέροντα, αναγνωρισμένα και από τον ‘άλλον’, νομιμοποιείσαι να τα υπερασπιστείς ακόμα και με πόλεμο. Δηλαδή, με άλλα λόγια, η ίδια η Ελλάδα νομιμοποίησε στην ουσία το Casus Belli της Άγκυρας.

Παρεμπιπτόντως, όταν την ίδια μέρα, στη Μαδρίτη, ρωτήθηκε, από κάποιον φίλο που ήταν παρών, ο αείμνηστος Γιάννος Κρανιδιώτης γι’ αυτό το εθνικό ολίσθημα, είπε ότι ‘μας πίεσε αφόρητα η Ολμπράιτ‘, η οποία, πρέπει να ομολογήσουμε, όντως αποδείχτηκε συνεπής συνεχιστής της αποστολής που είχε αναλάβει από τη δεκαετία του ’70 ο Χένρυ Κίσσιγκερ.

Η περιπέτεια των «Διερευνητικών Επαφών»

Ενώ σταδιακά αποψιλώνεται και αποδυναμώνεται η κυριαρχία της Ελλάδος στο Αιγάιο, υπό την υψηλή εποπτεία της Ουάσιγκτον, ακολουθεί η υιοθέτηση της πρακτικής των «Διερευνητικών Επαφών Ελλάδος-Τουρκίας» και το καταστροφικό Σχέδιο Αννάν, που εκπορεύτηκε και εκπονήθηκε από τους ίδιους κύκλους και το οποίο, παρότι αποδέχτηκε και στήριξε η πλειοψηφία των πολιτικών παραγόντων σε Κύπρο και Ελλάδα, είχε τη γενναιότητα και τη σοφία να απορρίψει ο κυπριακός λαός, που έτυχε να έχει για μπροστάρη τον Τάσο Παπαδόπουλο, που είχε την έστω και άτυπη στήριξη του διδύμου Καραμαν λή-Μολυβιάτη.

Επανερχόμενοι στις διερευνητικές επαφές, να σημειώσουμε ότι αυτές διανύουν ήδη τον 46ο κύκλο, εμπεδώνοντας προφανώς στην ελληνική αλλά και στη διεθνή κοινή γνώμη ότι όλο και κάποια βάση θα έχουν οι τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο, αφού η Ελλάδα δέχεται να στροβιλίζεται στους κύκλους των διερευνητικών επαφών, ενώ η Τουρκία συνεχίζει ταυτόχρονα να διακηρύσσει ότι θα θεωρήσει ως αιτία πολέμου ακόμα και την επέκταση πάνω από τα έξι μίλια στο Ιόνιο Πέλαγος, ενώ η Άγκυρα διεκδικεί ακόμα και τη Γαύδο σε διαδικασίες του ΝΑΤΟ και ενώ συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό οι αέναοι κύκλοι των παραβιάσεων του εθνικού εναέριου χώρου της Ελλάδος από την τουρκική πολεμική αεροπορία και οι ‘κρουαζιέρες’ του τουρκικού πολεμικού ναυτικού σε Μύκονο και Ραφήνα.

Πλησιάζοντας στο «Δια ταύτα:»

Η πορεία της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων παγκοσμίως, επιβάλλει το άνοιγμα καινούργιων ‘κύκλων’ στο θέμα αυτό. Με άλλα λόγια, έρχεται η σειρά των κοιτασμάτων της ΝΑ Μεσογείου, της Κρήτης-Λυβικού Πελάγους και του Αιγαίου, με τον Ελληνισμό να βρίσκεται σε κατάσταση αντικειμενικής αδυναμίας να διεκδικήσει αυτό που ιστορικά και νόμιμα, με βάση το διεθνές δίκαιο, του ανήκει στο θέμα αυτό. Βρίσκεται σε αντικειμενική αδυναμία να διεκδικήσει το δικαίωμά του να εκμεταλλευτεί τον υποθαλάσσιο πλούτο που βρίσκεται στην ελλαδική και κυπριακή επικράτεια, ως αποτέλεσμα της καλοσχεδιασμένης παρέμβασης του διεθνούς παράγοντα εδώ και δεκαετίες.

Η αναφερόμενη αντικειμενική αδυναμία έγκειται στο γεγονός ότι η Κύπρος είναι δέσμια του Αττίλα και όσων τον προκάλεσαν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και η Ελλάδα με αποψιλωμένη κυριαρχία σε εκτεταμένες περιοχές του ελλαδικού χώρου και υπό το φάσμα της απειλής της χρεοκοπίας και του Μνημονίου, που όπως δήλωσε με τον πιο επίσημο τρόπο ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου, δεν μας επιτρέπει να ασκήσουμε ελεύθερα την εθνική μας κυριαρχία. Και όλα αυτά συμβαίνουν με ένα πολιτικό σύστημα σκοπίμως και τεχνηέντως κατακερματισμένο και έναν λαό που βομβαρδίζεται από τα πυρά των ΜΜΕ, που ασκούν στην ουσία ένα ψυχολογικό πόλεμο εναντίον του, ένας πόλεμος που κορυφώθηκε με την απειλή της χρεοκοπίας.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι προηγήθηκε η απόπειρα του Καραμανλή να ‘βάλει’ στο παιχνίδι και τον ρωσικό παράγοντα, το 2007, για να ακολουθήσει η ‘αποκάλυψη’ του υπαρκτού σκανδάλου τον ομολόγων, οι πυρκαγιές, η αποκάλυψη του ‘σκανδάλου’ Ζαχόπολου, η αποκάλυψη του σκανδάλου του Βατοπεδίου κλπ. Η αναφορά μας αυτή δεν γίνεται για να επιδαψιλεύσουμε δάφνες στον Κ. Καραμανλή. Αυτό το κάνει ο ελληνικός λαός όταν κληθεί σε εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά και η ίδια η ιστορία. Αναφερόμαστε στο θέμα για να τονίσουμε την εμπλοκή του διεθνούς παράγοντα, ο οποίος δεν ενοχλείται από αντίστοιχες κινήσεις της Τουρκίας, που έχει ήδη έναν αγωγό με τη Ρωσία, έχει υπογράψει συμφωνία για κατασκευή ρωσικού πυρηνικού αντιδραστήρα στη Μερσίνα και σχεδιάζει την κατασκευή δεύτερου ρωσο-τουρκικού αγωγού. Αυτό μας επιτρέπει να συμπεράνουμε ότι οι ΗΠΑ, που δεν ενοχλούνται από την εκτεταμένη ενεργειακή και οικονομική συνεργασία της Τουρκίας με τη Ρωσία, ενοχλούνται με την εμπλοκή του ρωσικού παράγοντα στα ενεργειακά και οικονομικά της Ελλάδος, όχι μόνο λόγω του Nabucco αλλά και γιατί προφανώς θεωρούν ότι η οικονομική και γεωπολιτική εμπλοκή της Ρωσίας στα ελληνικά πράγματα, είναι δυνατόν να περιπλέξει τα πράγματα και να θέσει σε κίνδυνο τον αμερικανικό σχεδιασμό στο Αιγαίο.

Βρισκόμαστε στο Φθινόπωρο του 2010, και όπως προαναφέραμε, το ζητούμενο για το θέμα μας είναι το πώς θα εξουδετερωθεί πλήρως ο παράγοντας Ελλάδα και Ελληνισμός, για να μην είναι σε θέση να διεκδικήσει τα δικαιώματά του στο ζήτημα της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων στην περιοχή ΝΑ Μεσόγειος-Κρήτη-Λυβικό Πέλαγος-Αιγαίο.

Είναι κοινά παραδεκτό ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε ασφυκτικό κλοιό και κατά την άποψή μας εκείνο που επιδιώκεται από το διεθνή παράγοντα είναι ο πλήρης έλεγχος του πολιτικού συστήματος και η ολοκληρωτική εξουδετέρωση ακόμα και της εκδήλωσης διάθεσης του ελληνικού λαού να διεκδικήσει το δικαίωμα διαχείρισης του εθνικού πλούτου. Για έλεγχο των ΜΜΕ δεν μιλάμε, γιατί αυτός ούτως ή άλλως είναι δεδομένος.

Θα προσπαθήσουμε να μιλήσουμε για το ρόλο που μπορεί να παίξει ο ελληνικός λαός.

Ο ελληνικός λαός, αφού υπέστη μήνες τώρα το ανηλεές σφυροκόπημα αυτού του ιδιότυπου ψυχολογικού πολέμου που δέχεται από τα ΜΜΕ από τις δημόσιες συχνότητες, που, παρεμπιπτόντως, θεωρούνται εθνική περιουσία και δημόσιο αγαθό, υπό την πίεση της χρεοκοπίας, της Τουρκίας, των Σκοπίων, της Αλβανίας και των εκατομμυρίων λαθρομεταναστών, που για έναν εξαιρετικά περίεργο λόγο δεν επιλέγουν τη Βουλγαρία, που ανήκει και αυτή στην Ε.Ε., αλλά αποκλειστικά και μόνον την Ελλάδα, φαίνεται αδύναμος να αντιληφθεί τί πραγματικά ‘παίζεται’, με τα κόμματα να αδυνατούν να τον κινητοποιήσουν, για τους λόγους που λίγο-πολύ προαναφέρθηκαν.

Η κυβέρνηση, που φέρει την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας, υπό το βάρος των τεράστωιν οικονομικών προβλημάτων που καλείται να διαχειριστεί και με τους περιορισμούς που θέτει το Μνημόνιο, έχει περιορισμένες δυνατότητες να αντιδράσει και να συσπειρώσει τον κόσμο γύρω της. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που μπορούν εν δυνάμει να αντιδράσουν και συσπειρώσουν γύρω τους κόσμο, δέχονται ασφυκτικές πιέσεις από πολιτικούς παράγοντες που δρουν διαλυτικά και αποσταθεροποιητικά στο εσωτερικό τους και από κόμματα που φυτρώνουν στην κυριολεξία σαν μανιτάρια δεξιά και αριστερά.

Με άλλα λόγια, ο ελληνικός λαός, στην ουσία είναι αποκλεισμένος από τις εξελίξεις και δεν ερωτάται καν για τις σοβαρότατες αποφάσεις που πρόκειται να ληφθούν. Και όλα αυτά γιατί το πολιτικό σύστημα και κυρίως τα κόμματα, αποκομμένα από το λαό, έχουν καταντήσει να είναι μηχανισμοί που καταναλώνουν και κατατρώγουν αδηφάγα τα τεράστια κονδύλια της χρηματοδότησής τους από τον κρατικό κορβανά, χωρίς να τον εκπροσωπούν και χωρίς να εκφράζουν πλέον την αυθεντική λαϊκή βούληση.

(Ελπίζουμε όχι τραγικός) Επίλογος

Ενώ η κατάσταση έχει έτσι όπως προσπαθήσαμε να περιγράψουμε στο σημείωμα αυτό, ακούμε, μαθαίνουμε και διαισθανόμαστε ότι το επόμενο διάστημα θα επιχειρηθεί να επιτευχθεί ενός είδους «εθνική συνεννόηση» για τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος, στα οποία θα συμπεριλαμβάνεται και το θέμα της συν-εκμετάλλευσης του Αιγαίου.

Το πολιτικό σύστημα και ο πολιτικός κόσμος, που έδωσε εξετάσεις και απέτυχε και το 1919-1922, και το 1944-1949, και το 1960-1967, και το 1974-1981 και το 1981-1996 και το 1996-2010, κατά πάσα πιθανότητα θα κληθεί να λάβει σοβαρότατες αποφάσεις για την επιβίωση της Πατρίδας και του Ελληνισμού. Και όλα αυτά ερήμην του ελληνικού λαού.

Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο τώρα. Σε όλες τις προηγούμενες περιόδους, ο ελληνικός λαός, αντί να είναι ο ίδιος ο παράγοντας που ρυθμίζει τις εξελίξεις, πάντα επ’ ωφελεία των συμφερόντων του Έθνους και της Πατρίδος, χρησιμοποιήθηκε από κόμματα, κλίκες και σκοτεινά συμφέροντα ως άλλοθι και σύρθηκε σε καταστροφικές για τη χώρα εσωτερικές αντιπαραθέσεις και διχασμούς.

Αν αναρωτηθούμε για πιο λόγο δεν διεκδικεί ο ελληνικός λαός το ρόλο που του ανήκει στις εξελίξεις, ενώ όταν καλείται να αγωνιστεί και να προσφέρει το αίμα του, δηλώνει πάντοτε παρών, θα διαπιστώσουμε ότι ο ελληνικός λαός, ενώ διαθέτει συγκροτημένη εθνική συνείδηση που τρέφει έναν απαράμιλλο πατριωτισμό, δεν διαθέτει γεωπολιτική συνείδηση, που θα του επέτρεπε να διεκδικεί και έχει ρόλο στις μεγάλες αποφάσεις και θα έβαζε φρένο στον αυθορμητισμό του, που αποτέλεσε πηγή τεράστιων κακών στο παρελθόν.

Πιστεύουμε λοιπόν ότι ο ελληνικός λαός ήταν εύκολο θύμα και έπεσε στις παγίδες που στήθηκαν τις προηγούμενες περιόδους για να εξυπηρετήσουν τα γεωπολιτικά συμφέροντα του διεθνή παράγοντα κάθε φορά. Και στις παγίδες αυτές παρασύρθηκε και έπεσε ο ελληνικός λαός γιατί δεν είχε την γεωπολιτική συνείδηση που επιβάλλεται να έχει κάθε φορά, με βάση πάντα τη θέση της Ελλάδος και της Κύπρου στο χάρτη των γεωπολιτικών συμφερόντων.

Η περίοδος που διανύουμε και η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη για την επιβίωση της Πατρίδας και του Ελληνισμού.

Αν η κυοφορούμενη συν-εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου, που ‘μαγειρεύεται’ γίνει υπό όρους που δεν εξασφαλίζουν το μερίδιο που δικαιούται η Ελλάδα και επιβάλλουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο, η χώρα και ο ελληνισμός οδηγείται στην ολοκληρωτική καταστροφή.

Επειδή ακούγονται διάφορα, μια που ασκείται μυστική διπλωματία στο θέμα, αν εκτός από τις περιοχές που γειτνιάζουν με τις μικρασιατικές ακτές, η Ελλάδα αναγνωρίσει δικαιώματα νομής στην Τουρκία και σε περιοχές που βρίσκονται δυτικά των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και επειδή η νομή συνιστά και ιδιοκτησία-κυριαρχία, υπάρχει ο κίνδυνος μετά τη συνεκμετάλλευση να μιλάμε πλέον για συγκυριαρχία σε περιοχές στις οποίες η Τουρκία πριν μερικές δεκαετίες δεν είχε κανένα απολύτως δικαίωμα.

Όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε στο «Δια ταύτα:»

Ο πολιτικός κόσμος και το πολιτικό σύστημα έχουν τα χαρακτηριστικά που όλοι γνωρίζουμε.

Επειδή συνεχίζουμε θεωρούμε ότι ο ελληνικός λαός διαθέτει ανεξάντλητες δυνάμεις, ελπίζουμε τη φορά αυτή, με πυξίδα τις πικρές εμπειρίες του παρελθόντος, που παρασύρθηκε σε αδελφοκτόνες συγκρούσεις, εξυπηρετώντας άθελά του τα συμφέροντα των ξένων, να αντλήσει μαθήματα από το παρελθόν και να βρει τη δύναμη και τη σοφία που απαιτούν η περιστάσεις και η ιστορική συγκυρία, για να επιβάλλει τη δική του βούληση στις αποφάσεις που θα κληθούν να λάβουν οι πολιτικοί δρώντες, οι οποίοι μέχρι σήμερα έκαναν ό,τι είναι δυνατόν για να μην δικαιούνται της εμπιστοσύνης μας.

Ας ελπίσουμε, λοιπόν, την καλύτερη λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα και κυρίως σε αυτό της συν-εκμετάλλευσης του Αιγαίου, να βρει -πάντα στα πλαίσια του Συντάγματος και της λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος- τον προσφορότερο τρόπο για τα συμφέροντα του Έθνους και της Πατρίδας και να τη δώσει ο κυρίαρχος λαός.

Καλή τύχη Ελλάδα!

Τέλος στη συμφωνία Πούτιν – Καραμανλή για τα τεθωρακισμένα TOMA BMP-3

Αυτό έλειπε! Να έχουμε εκλέξει Αμερικανική Κυβέρνηση και να αγοράζουμε Ρωσικά άρματα και να διευκολύνουμε Ρωσικούς αγωγούς. Δεν γίνονται τέτοια πράγματα με "σοσιαλιστές" στην εξουσία. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και o Εβραίος πρόεδρος του ΔΝΤ ... δηλώνει ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗΣ και ζητάει να απολυθεί το 1/3 των Δημοσίων Υπαλλήλων! Οι λέξεις σημαίνουν ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ από αυτό που μας έμαθαν. BRAVO GIORGO που λέει και Χουριέτ-USA.

 

 

 Hμερομηνία :  15-11-10   

«Τέλος» στον αγωγό Μπουργκάς βάζουν οι Βούλγαροι

Τέλος στα σχέδια του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη θέτει με δηλώσεις του ο Βούλγαρος πρωθυπουργός.

Τέλος στα σχέδια κατασκευής του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης, έθεσε, σήμερα, η Βουλγαρία, δια στόματος του Βούλγαρου πρωθυπουργού, Μπόικο Μπορίσοφ.

Σε συνέντευξή του, στην εφημερίδα «24 Ώρες», ο Βούλγαρος πρωθυπουργός, κληθείς να απαντήσει στην ερώτηση, εάν ο αγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης σταματάει οριστικά, είπε: «Ναι (σταματά ο αγωγός). Χθες και ο ίδιος ο (Ρώσος πρωθυπουργός) Βλαντιμίρ Πούτιν είπε: ``καταλαβαίνω τις ανησυχίες του συναδέλφου (του κ. Μπορίσοφ) στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος``. Εμείς έχουμε άλλα σχέδια και θα δουλεύουμε (πάνω σ' αυτά)».

Ο αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη προβλεπόταν να μεταφέρει αργό πετρέλαιο, προέλευσης από την Κασπία Θάλασσα, από το λιμάνι του Μπουργκάς στην Αλεξανδρούπολη.

Για τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, ο κ. Μπορίσοφ μίλησε και στη διάρκεια συνέντευξής του, στον τηλεοπτικό σταθμό bTV. Όπως είπε, «σχετικά με τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, είδατε ότι, τηρούμε τις υποσχέσεις που έχουμε δώσει στον πληθυσμό του Μπουργκάς [...] Όπως και ο ίδιος ο πρωθυπουργός (της Ρωσίας) Βλαντιμίρ Πούτιν είπε, λαμβάνει υπόψη, την άποψή μου για το σχέδιο αυτό, ότι δεν είναι καλό για τη Βουλγαρία και ότι είναι επικίνδυνο για τον τουρισμό και το περιβάλλον. Κι όπως είδατε, (ο Πούτιν) δεν έθιξε το θέμα καθόλου».

Ο κ. Μπορίσοφ αναφέρθηκε και στις δύο συνεντεύξεις του, στα αποτελέσματα των συνομιλιών που είχε με τον Ρώσο ομόλογό του, το περασμένο Σάββατο, σχετικά με τα ενεργειακά θέματα.

Όπως είπε, η Βουλγαρία θα κερδίζει κάθε χρόνο, περισσότερα από δύο δισεκατομμύρια ευρώ από τα τέλη διέλευσης του αγωγού «South Stream» από το βουλγαρικό έδαφος, ενώ πρόσθεσε ότι η κατασκευή του βουλγαρικού τμήματος θα κοστίσει στη Βουλγαρία ποσό από 400 έως 600 εκατ. ευρώ.

Αναφερόμενος, εξάλλου, στα σχέδια δολοφονίας του, έναντι ποσού 400.000 ευρώ, που αποκάλυψαν πρόσφατα οι βουλγαρικές υπηρεσίες ασφαλείας, ο κ. Μπορίσοφ τόνισε ότι τα άτομα που είναι υπεύθυνα καταζητούνται, βάσει ερυθράς αγγελίας (red notice), από την Ιντερπόλ.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ Κου Γιαννικούλη Κ. Χρηστου

     Συμπατριώτες και Συμπατριώτισσες

    

      Ευχαριστώ θερμά όλους και όλες εσάς που με τιμήσατε με την ψήφο σας και δείξατε εμπιστοσύνη  στο πρόσωπο μου.

      Άλλη μια εκλογική αναμέτρηση πέρασε. Τα δυο μεγάλα κόμματα πήραν ξανά τα πρωτεία και ενώ έχασαν εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους πανηγυρίζουν δείχνοντας για μια ακόμα φορά την αλαζονεία τους και ότι ποτέ δεν κατάλαβαν τα προβλήματα του λαού και του τόπου.  Θέλω επίσης να  απευθυνθώ σε μια μεγάλη μερίδα του λαού που απλά γύρισε την πλάτη στο κατεστημένο κάτι που δεν θα έπρεπε να είχε συμβεί διότι με τη στάση τους αυτή έδωσαν λευκή επιταγή και δεν μπορούν πλέον να δυσανασχετούν για την πολιτική που εφαρμόζεται και θα εφαρμοστεί.      

    Θα είμαι πάντα δίπλα σας συμπαραστάτης στα προβλήματα σας και στα προβλήματα του Νομού μας.

 

Με εκτίμηση

Γιαννικούλης Χρήστος του Κωνσταντίνου

Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος

στο Συνδυασμό

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

                                          (Υποψήφιος Περιφερειάρχης Κος Νίκος Παπανδρέου)

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΝΕ ΛΑ.Ο.Σ. ΦΩΚΙΔΟΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗ Κα ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ ΑΜΦΙΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΔΟ Ε65 (ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ - ΑΝΤΙΡΙΟ)

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΠΟΔΟΜΩΝ, ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΤΥΩΝ 
ΓΡΑΦΕΙΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ

Χαρίλαου Τρικούπη 182                                          Αθήνα 16/11/2010

101 78 Αθήνα

τηλ.210- 64 67 912                                                   Αρ. Πρωτ 1861

Προς τη

Βουλή των Ελλήνων

Δ/νση- Κοινοβουλευτικού Ελέγχου

Τμήμα Ερωτήσεων 

ΘΕΜΑ· Σχετικά με το έργο του Αυτοκινητόδρομου (Ε65) Θερμοπυλών-Αντιρρίου και το οδικό δίκτυο Ν. Φωκίδας

          

           ΣΧΕΤ : Η Ερώτηση 5578/26.10.2010 που κατέθεσε στη Βουλή, η Βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ.  κα Ουρανία Παπανδρέου - Παπαδάκη

ΚΟΙΝ: Βουλευτή κα Ουρανία Παπανδρέου - Παπαδάκη

Σε απάντηση της παραπάνω σχετικής Ερώτησης, παρακαλούμε να πληροφορήσετε την κα Βουλευτή τα εξής:

         Η Φωκίδα έχει Ίσως το μεγαλύτερο έλλειμμα υποδομών από όλους τους νομούς της περιφέρειας.  

Δυστυχώς η χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ των έργων υποδομής, όπως τη διαμόρφωσε η προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά και όπως την περιορίζουν οι Κοινοτικοί Κανονισμοί είναι ελάχιστη σε σχέση με τις ανάγκες Γι' αυτό δόθηκε απόλυτη προτεραιότητα στην ωρίμανση των μελετών και τη διασφάλιση πόρων για την κατασκευή των έργων στον νομό αυτό, τα οποία βρίσκονται σε εξέλιξη και είναι τα παρακάτω

      

       1.ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΜΕΛΕΤΩΝ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΟΔΙΚΟΥ ΑΞΟΝΑ ΛΑΜΙΑ-ΠΈΑ-ΑΝΤΙΡΡΙΟ, ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΜΠΡΑΛΟΣ-ΑΜΦΙΣΣΑ

         Η σύμβαση της μελέτης έχει προϋπολογισμό αμοιβής 4,8 εκατ ευρώ, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ Το συνολικό μήκος είναι 30,5 χλμ. και το πλάτος του 11 μ , δίιχνη διατομή με ΛΕΑ. Το συνολικό κόστος του έργου εκτιμάται στα 194 εκατ. ευρώ Το έργο διαχωρίζεται σε δύο γεωγραφικά υποτμήματα:

        I,  «Μπράλος - Αρχή Παράκαμψης Γραβιάς», μήκους 6,5 χλμ περίπου,

        II. «Τέλος Παράκαμψης Γραβιάς - Αμφισσα», μήκους 24 χλμ. περίπου,

Το ενδιάμεσο τμήμα Παράκαμψη Γραβιάς, έχει ήδη κατασκευαστεί από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Το έργο βρίσκεται στο στάδιο της προμελέτης. Η ολοκλήρωση της μελέτης με ωριμότητα κατασκευής προβλέπεται για τον Μάρτιο του 2012.

          

     2.ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΜΕΛΕΤΩΝ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΟΔΙΚΟΥ ΑΞΟΝΑ ΛΑΜΙΑ-ΙΤΕΑ-ΑΝΤΙΡΡΙΟ, ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΙΤΕΑ-ΓΑΛΑΞΙΔΙ

    Η   σύμβασης   της   μελέτης   έχει   προϋπολογισμό   αμοιβής   4,13   εκατ ευρώ συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Το συνολικό μήκος είναι 47,39 χλμ. οδοστρώματος 11 μ., δίιχνη διατομή με ΛΕΑ.

        Το συμβατικό αντικείμενο περιλαμβάνει το σύνολο των απαιτούμενων μελετών στο υποτμήμα «Άμφισσα (ισόπεδος κόμβος προς Δελφούς), Ιτέα-Γαλαξίδι-Άγιοι Πάντες-Ερατεινή-Αγιος Νικόλαος», μήκους 47,39 χλμ. αντ( 55 χλμ. της υφιστάμενης οδού. Μειώνεται δηλαδή η διαδρομή κατά 7,6 χλμ. εντός των ορίων του Νομού Φωκίδας. Έχουν ολοκληρωθεί οι προμελέτες και έχει υποβληθεί η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων νια έγκριση.

Το τμήμα «Ιτέα-Γαλαξείδι», μήκους 13 χλμ. και εκτιμώμενου κόστους κατασκευής περίπου 60 εκατ ευρώ (με Φ.Π.Α., απαλλοτριώσεις), έχει προταθεί κατά προτεραιότητα για κατασκευή. Ο εκτιμώμενος χρόνος δημοπράτησης του έργου είναι ο Δεκέμβριος του 2011.

     3.ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΜΕΛΕΤΩΝ ΠΑΡΑΚΑΜΨΗΣ ΑΡΑΧΩΒΑΣ

       Η σύμβαση της μελέτης έχει προϋπολογισμό αμοιβής 2,8 εκατ, ευρώ συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Το μήκος του είναι 3,7 χλμ. με μία λωρίδα κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση πλάτους 3,75 μ. και σταθεροποιημένα ερείσματα.

Εκπονούνται οι μελέτες ολοκλήρωσης του οδικού άξονα που παρακάμπτει το πολεοδομικό συγκρότημα της Αράχοβας και περιλαμβάνει σήραγγα, μήκους 1.512,95 μ. και σήραγγα διαφυγής, μήκους 1.684,55 μ., καθώς και ανισόπεδους κόμβους (Ανατολικός και Δυτικός) και έχει τυπική διατομή αρτηρίας. Ο προβλεπόμενος χρόνος Ολοκλήρωσης των μελετών είναι η 30η Ιουνίου 2011 και εκτιμούμε ότι θα δημοπρατηθεί τον Σεπτέμβριο του 2011. Το κόστος κατασκευής του έργου εκτιμάται στα 123 εκατ. ευρώ (χωρίς απαλλοτριώσεις)

      4.ΑΓΙΑ ΕΥΦΗΜΙΑ-ΜΑΛΑΝΔΡΙΝΟ - ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΑΜΦΙΣΣΑ-ΛΙΔΟΡΙΚΙ

       Ο Υπουργός Υποδομών Μεταφορών & Δικτύων έχει ήδη υπογράψει απόφαση για την χρηματοδότηση 350.000 ευρώ, από πόρους του ΤΕΟ, για αποκατάσταση της οδικής ασφάλειας σε μήκος 2 χλμ. περίπου, του δρόμου «ΑγΕυφημίας-Μαλανδρίνου».

Η αποπεράτωση του τμήματος αυτού, μήκους 12 χλμ. περίπου και κόστους 19 εκατ. ευρω, θα γίνει με δημοπράτηση από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Πρόκειται για έργο ενταγμένο στο ΠΕΠ Στερεάς Ελλάδας,

                                                 

                                                     Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ

                                                  ΓΙΑΝΝΗΣ  ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ

                                                       Ακριβές αντίγραφο

     Σημείωση Κου Γιαννικούλη Κ. Χρήστου

    Με λίγα λόγια ο αυτοκινητόδρομος (Ε65) έμεινε Όνειρο καλοκαιρινής Νυκτός.

Αν και παραδέχονται ότι είμαστε ο ποιο υποβαθμισμένος νόμος της Ελλάδος σε υποδομές, συνεχίζουν τις υποσχέσεις.

     Ευχόμαστε να μη μείνουν κι αυτές ανεκπλήρωτες όπως τόσες άλλες ..........

Γηροκομείο Άμφισσας

                                                                                        

Αθήνα, 18-10-2010 Αριθ. Πρωτ: Φ.90022/25550/2797 ΠΡΟΣ : Βουλή των Ελλήνων Δ/νση Κοινοβουλευτικού Ελέγχου Τμήμα Ερωτήσεων (σε 2 αντίγραφα)

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ & 

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜ.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ & ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ

ΤΜΗΜΑ Β'

Ταχ. Δ/νση : Σταδίου 29 Ταχ. Κώδικας; 101 10 Πληροφορίες : Παπανικολάου Κων/να Τηλέφωνο : 210-3368.186

ΘΕΜΑ : Σχετικά με τη δυνατότητα σύμβασης με το «Γηροκομείο Αμφισσας»

ΣΧΕΤ. : Η αριθ. 3723/28-9-2010 ερώτηση της βουλευτού του ΛΑ.Ο.Σ. κας  Ουρανίας Παπανδρέου-Παπαδάκη

Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση, που κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων από τη βουλευτή κ Ουρανία Παπανδρέου-Παπαδάκη, σχετικά με τη δυνατότητα σύναψης σύμβασης μεταξύ των ασφαλιστικών οργανισμών "και της Μονάδας Φροντίδας Ηλικιωμένων Ατόμων Άμφισσας (Γηροκομείο), σας γνωρίζουμε ότι από τους κανονισμούς παροχών των ασφαλιστικών οργανισμών αρμοδιότητας Γ Γ. Κ. Α. δεν προβλέπεται η κάλυψη των εξόδων παραμονής ασφαλισμένων τους σε Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων Ατόμων - Γηροκομείο και ως εκ τούτου, δεν εξετάζεται η δυνατότητα σύναψης σύμβασης με το εν λόγω Ίδρυμα.

Εσωτερική Διανομή                             Ο ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ

1 Γραφείο Υπουργού

επί εγγράφου 502/30-9-2010 2.

Δ/νση Ασφάλισης . Ασθένειας

& Μητρότητας                                                               

                                                                                  

                                                              ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ

Σημείωση Κου Γιαννικούλη Κ. Χρήστου

Εδώ θέλω να προσθέσω ότι σε ερώτηση του Βουλευτού Κου Άδωνη Γεωργιάδη στη βουλή των Ελλήνων ο οποίος ζήτησε να μάθει «τι ποσό δαπανάται ετησίως για την περίθαλψη των λαθρομετανα­στών».

Η απάντηση που δόθηκε από τον παριστάμενο υπουργό Υγείας ή­ταν πέραν κάθε φαντασίας! Ο κ. Λοβέρδος, προς τιμήν του, παραδέχτηκε ότι τουλάχιστον 150 εκατομμύρια € (που, ελλείψει στοιχείων, μπορεί να είναι και 400 εκατ. ευρώ!!) δίνονται κάθε χρόνο για την περίθαλψη λαθρο­μεταναστών, οι οποίοι πάνε "τάχα" στα επείγοντα και καταλήγουν να νοση­λευτούν για πολλές μέρες χωρίς να πληρώνουν ούτε ευρώ..».

Με βάση τα στοιχεία αυτά, ο κ. Γεωργιάδης, έκα­νε μία γρήγορη και «απλή μαθητική προσέγγιση» και υπολόγισε ότι «μέσα σε μία δεκαετία έχουμε ξοδέψει 1,5 δισ. όσα δηλαδή εξοικονόμησε το κράτος από την περικοπή μισθών και συντά­ξεων  για την υγεία ανθρώπων, που δεν τους κάλεσε κανείς, ήρθαν και δεν πλη­ρώνουν κιόλας!».

Όπως είδατε για τους λαθρομετανάστες υπάρχουν και δαπανώνται χρήματα.

Για τα περήφανα γηρατειά της πατρίδος μας που πλήρωναν και πληρώνουν φόρους δεν προβλέπεται λένε.

Με λίγα λόγια ο Κος αναπληρωτης υπουργος εφοσον δεν προτεινει λυση είναι σα να μας λέει βγάλτε τους στο δρόμο .

Μήπως τελικά σ αυτή τη χώρα πρέπει να δηλώνουμε λαθρομετανάστες για να περνάμε καλά και να μην πληρώνουμε. 

                                    Γιαννικούλης Κ. Χρήστος

                                             Αντιπρόεδρος Ν.Ε. ΛΑ.Ο.Σ.

                                                     Νομού Φωκίδος